ΑΚΕΛ: Νέος οδικός χάρτης για βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη – Από την ανάπτυξη στην πραγματική ευημερία της κοινωνίας!

- Το ΑΚΕΛ προτείνει έναν νέο οδικό χάρτη για μια βιώσιμη, ανθεκτική και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη
- «Να μετατρέψουμε την οικονομική ανάπτυξη σε ευημερία της κοινωνίας»
«Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να εργάζεται με τεκμηρίωση και προσήλωση στις ανάγκες των πολλών, με υπευθυνότητα και σοβαρότητα έναντι του τόπου μας» διαμήνυσε ο Γενικός Γραμματέας της Κ.Ε. ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, στο 4ο Φόρουμ Οικονομίας του ΑΚΕΛ.
Ο Στέφανος Στεφάνου τόνισε ότι «η πολιτική πρέπει να στηρίζεται στην επιστημονική τεκμηρίωση και να διαθέτει σαφή κοινωνική πυξίδα, καθώς η γνώση χωρίς κοινωνικό προσανατολισμό δεν δημιουργεί πραγματική αξία, όπως και η πολιτική χωρίς τεκμηρίωση διολισθαίνει στον λαϊκισμό.
Στην ομιλία του, ο Στέφανος Στεφάνου ανέδειξε βασικά στρατηγικά ζήτηματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος:
- Την στεγαστική κρίση, με τη στέγη να έχει μετατραπεί σε προνόμιο λόγω και της μαζικής αγοράς ακινήτων από υπηκόους τρίτων χωρών.
- Την κλιματική και περιβαλλοντική κρίση, που απειλεί με ερημοποίηση, πλήττοντας τη γεωργία, τον τουρισμό και αναδεικνύοντας το υδατικό αδιέξοδο.
- Την ενεργειακή κρίση, με το υψηλό κόστος να συνοδεύεται από ενεργειακή φτώχεια.
- Το ζήτημα της πράσινης μετάβασης και του επιμερισμού του κόστους της.
Ο Γενικός Γραμματέας υποστήριξε ότι «η πραγματική πρόκληση είναι να καθορίσουμε τι είδους ανάπτυξη θέλουμε: ανάπτυξη που να στηρίζει την κοινωνική ευημερία και την αειφορία του περιβάλλοντος». Ζήτησε επανασχεδιασμό του αναπτυξιακού μοντέλου και άσκησε κριτική, τονίζοντας ότι «δεν διαπιστώνουμε να υπάρχει αλλαγή φιλοσοφίας από μέρους της Κυβέρνησης, η οποία συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο με την προηγούμενη». Υπογράμμισε δε ότι «η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να πορεύεται χωρίς στρατηγική» και ότι «η οικονομία μεγαλώνει χωρίς να μετασχηματίζεται», με αποτέλεσμα η ανάπτυξη να μην διαχέεται και να βαθαίνει η κρίση του κόστους διαβίωσης και οι ανισότητες.
Το πραγματικό διακύβευμα, όπως σημείωσε, «είναι αν θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις που θα δίνουν προοπτική και ασφάλεια στην κοινωνία, αν θα δώσουμε προοπτική στη νέα γενιά και αν θα μετατρέψουμε την οικονομική ανάπτυξη σε ευημερία της κοινωνίας».
Το ΑΚΕΛ προτείνει έναν νέο οδικό χάρτη για μια βιώσιμη, ανθεκτική και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη, που θα συνδυάζει παραγωγική ανασυγκρότηση, κοινωνική δικαιοσύνη και πράσινη βιωσιμότητα.
Επισυνάπτεται αυτούσια η ομιλία του ΓΓ του ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου:
Σας καλωσορίζω στο τέταρτο Φόρουμ Οικονομίας του ΑΚΕΛ, με τίτλο «Στρατηγική για το μέλλον: Στέγη, Κλίμα, Ενέργεια». Το Φόρουμ έχει καθιερωθεί ως σημαντικό σημείο αναφοράς για τον δημόσιο διάλογο, χάρη και στη συμμετοχή διακεκριμένων ομιλητών που εμπλουτίζουν κάθε χρονιά τη συζήτηση, αλλά και με τη δική σας συμμετοχή που το αγκαλιάσατε με εμπιστοσύνη. Σας ευχαριστώ για την παρουσία και την υποστήριξή σας.
Σε μια εποχή σύνθετων και πολυεπίπεδων προκλήσεων, η πολιτική πρέπει να στηρίζεται στην επιστημονική τεκμηρίωση και να διαθέτει σαφή κοινωνική πυξίδα. Η γνώση χωρίς κοινωνικό προσανατολισμό δεν δημιουργεί πραγματική αξία, όπως και η πολιτική χωρίς τεκμηρίωση διολισθαίνει στον λαϊκισμό. Ως ΑΚΕΛ, πιστεύουμε στη σύζευξη των δύο, ώστε να παράγεται ορθολογική, εφαρμόσιμη και κοινωνικά δίκαιη πολιτική.
Στο φετινό Φόρουμ επιλέξαμε να εστιάσουμε την προσοχή μας σε στρατηγικά ζητήματα που καθορίζουν το μέλλον της χώρας:
- τη στεγαστική κρίση και τη μαζική αγορά ακινήτων από υπηκόους τρίτων χωρών,
- τις οικονομικές συνέπειες αλλά και τις προεκτάσεις της κλιματικής κρίσης,
- το υψηλό ενεργειακό κόστος που συνοδεύεται από ψηλό ποσοστό ενεργειακής φτώχειας και,
- την πράσινη μετάβαση και σε ποιον θα επιμεριστεί το κόστος της.
- Σε αυτό το πλαίσιο ανοίγουμε επίσης τη συζήτηση για την τεχνητή νοημοσύνη, τον συνεργατισμό και την κοινωνική καινοτομία.
Η διεθνής συγκυρία του 2025, που χαρακτηρίζεται από την επιβράδυνση της ανάπτυξης, τις γεωπολιτικές εντάσεις και την ενεργειακή αστάθεια, καθιστά αναγκαία τη διαμόρφωση ενός μακρόπνοου εθνικού σχεδίου που θα έπρεπε να υπήρχε αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει. Η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να πορεύεται χωρίς στρατηγική και η σημερινή πραγματικότητα βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων. Ενέργεια, Στέγη, νερό είναι μόνο μερικά από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα. Δεν μπορεί να συνεχίζουμε με το βολικό, πλην όμως προβληματικό: «βλέπουμε και κάνουμε». Χρειάζονται πολιτικές που θωρακίζουν την οικονομία και στηρίζουν την κοινωνική ευημερία.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι και προσκεκλημένες,
Η πραγματική πρόκληση για τη χώρα μας δεν είναι απλώς να έχει ανάπτυξη -που είναι βέβαια αναγκαία- αλλά να καθορίσει τι είδους ανάπτυξη θέλει. Θέλουμε ανάπτυξη που να στηρίζει την κοινωνική ευημερία και την αειφορία του περιβάλλοντος.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται επανασχεδιασμός του αναπτυξιακού μοντέλου που τα τελευταία χρόνια εγκλώβισε την οικονομία σε πρόσκαιρη επενδυτική κερδοσκοπία. Αυτό μπορεί να βελτίωσε ορισμένους δείκτες, αλλά δεν δημιούργησε πραγματικές συνθήκες ποιοτικής ανάπτυξης. Αντίθετα, οι διαθρωτικές αδυναμίες παγιώθηκαν και διογκώθηκαν.
Η αναδιαμόρφωση των πολιτικών προτεραιοτήτων είναι ευθύνη της κυβέρνησης και υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία και στις επόμενες γενιές. Χρειάζεται στρατηγική που θα θέτει τις βάσεις για μια ανθεκτική, βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη. Μια στρατηγική που θα επενδύει στην ποιότητα της ανάπτυξης, στους κοινωνικούς δείκτες, στην πραγματική οικονομία και στην προστασία του περιβάλλοντος.
Σήμερα, παρά τη βελτίωση των μακροοικονομικών δεδομένων, δεν διαπιστώνουμε να υπάρχει αλλαγή φιλοσοφίας από μέρους της κυβέρνησης. Συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο της προηγούμενης.
- Η οικονομία μεγαλώνει χωρίς να μετασχηματίζεται. Η θετική πορεία του ΑΕΠ εξακολουθεί να βασίζεται σε τομείς που είναι ευάλωτοι. Ο πληθωρισμός υποχωρεί αλλά η ακρίβεια έχει παγιωθεί. Το δημόσιο χρέος μειώνεται αλλά όχι και η εξάρτηση του κράτους από την πρακτική του εσωτερικού δανεισμού από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το δημοσιονομικό ισοζύγιο πλεονάζει, αλλά ο δημοσιονομικός χώρος για κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική περιορίζεται.
- Οι διαρθρωτικές αδυναμίες βαθαίνουν. Η υποτονική ψηφιακή μετάβαση, οι σοβαρές καθυστερήσεις στην υλοποίηση έργων και υποδομών, το αποτύπωμα της διαφθοράς, οι ανεπαρκείς επιδόσεις του συστήματος δικαιοσύνης, η απουσία κοινωνικών αντανακλαστικών από το κράτος, η γήρανση του πληθυσμού και το έλλειμα σε ανθρώπινο δυναμικό σε κρίσιμους τομείς, αναχαιτίζουν τη βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική.
- Η ανάπτυξη δεν διαχέεται στην πραγματική οικονομία. Ο πλούτος συγκεντρώνεται αλλά δεν διοχετεύεται όσο πρέπει σε παραγωγικές επενδύσεις. Τα πλεονάζοντα κέρδη του τραπεζικού τομέα και η τεράστια ρευστότητα δεν διοχετεύεται σε επαρκή και βιώσιμη χρηματοδότηση. Τα υπερκέρδη στις ΑΠΕ δεν ευνοούν την ισομερή και δίκαιη πράσινη μετάβαση. Η συγκεντροποίηση της αγοράς και η δημιουργία ολιγοπωλίων σε τομείς όπως οι τράπεζες, το λιανικό εμπόριο, οι κατασκευές και η υγεία, δεν διασφαλίζει συνθήκες ασφάλειας και υγιούς ανταγωνισμού.
- Η κρίση του κόστους διαβίωσης βαθαίνει. Η ακρίβεια, το τεράστιο ενεργειακό κόστος, το ψηλό κόστος δανεισμού και η απρόσιτη στέγαση σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση του κοινωνικού δικτύου προστασίας, οδήγησαν σε επιδείνωση της κρίσης και σημαντική αύξηση των κοινωνικών και εισοδηματικών ανισοτήτων. Οι πραγματικοί μισθοί υστερούν σε σχέση με το κόστος ζωής. Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας πιέζονται και υποφέρουν.
Ενώπιον αυτής της κατάστασης είναι επιβεβλημένη η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου, κάτι που όμως δυστυχώς δεν βλέπουμε να γίνεται. Όπως ήδη έχουμε πει συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο ενός μοντέλου που στηρίζεται στην κερδοσκοπική ανάπτυξη, στη λογική των πρόσκαιρων αποτελεσμάτων και όχι στις βαθιές διαθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. Είναι με αυτή τη λογική όμως που προέκυψε το πλιάτσικο με τα χρυσά διαβατήρια που εξέθεσε τη χώρα μας διεθνώς.
Συνεχίζουμε ακόμα να λειτουργούμε σε μια κοντόφθαλμη αριθμοκεντρική προσέγγιση, αφήνοντας εκτός εξίσωσης τις δομικές αδυναμίες και τα συστημικά προβλήματα της κυπριακής οικονομίας. Η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να αγγίξει διαθρωτικά προβλήματα όπως είναι το υδατικό αδιέξοδο, η ενεργειακή ασφυξία, οι καθυστερήσεις στη δικαιοσύνη και η ολοκλήρωση κρίσιμων έργων υποδομής.
Απουσιάζει το όραμα και ο στρατηγικός σχεδιασμός, κάτι που αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό του 2026 που πολύ σύντομα θα αχθεί στην Ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση. Και ο φετινός προϋπολογισμός είναι -κατά την άποψή μας- διαχειριστικός, δεν επενδύει στη βελτίωση της κοινωνικής ευημερίας και στην επίλυση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων όπως είναι η ακρίβεια, η στέγαση και οι ανισότητες.
Πολλοί μας ρωτούν αν αναγνωρίζουμε τη θετική πορεία της οικονομίας.
Η απάντησή μας είναι πως, ναι, αναγνωρίζουμε τις θετικές δημοσιονομικές επιδόσεις. Αλλά, την ίδια ώρα έχουμε την πεποίθηση ότι όσοι ενδιαφέρονται να έχουν μια σφαιρική και πιο αντικειμενική εικόνα πρέπει να προσπαθήσουν να πάνε πίσω από τους αριθμούς και να φτάσουν στην ουσία. Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να μην λάβουμε υπόψη ότι ο πληθωρισμός και η ακρίβεια οδήγησαν σε απροσδόκητη αύξηση των εσόδων του κράτους, αποτελώντας τη βάση των πλεονασμάτων και των βελτιωμένων δημοσιονομικών επιδόσεων.
Όπως, επίσης, δεν μπορούμε να εστιάζουμε μονοσήμαντα στους αριθμούς, χωρίς να βάζουμε στην εξίσωση την ευημερία της κοινωνίας. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, πραγματικά ισχυρή είναι η οικονομία που υπηρετεί τον άνθρωπο.
Και αν θα μιλήσουμε για αριθμούς, ας μιλήσουμε για όλους τους αριθμούς.
- Για τις δαπάνες σε Έρευνα και Ανάπτυξη που είναι 3,5 φορές χαμηλότερες από τον μέσο όρο της ΕΕ. Για τις δαπάνες σε Υγεία, Κοινωνική Προστασία και Εκπαίδευση που υστερούν. Για το 50% των πολιτών που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Για τους συνταξιούχους μας που είναι οι φτωχότεροι στην Ευρώπη.
- Για τους εργαζόμενους μας που δουλεύουν περισσότερες ώρες από τους ευρωπαίους συναδέλφους τους αλλά αμείβονται με 40% χαμηλότερους μισθούς. Για το αυξημένο ποσοστό του πληθυσμού με εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας. Για τα πολύ ψηλά ποσοστά υλικής στέρησης των παιδιών.
- Για το πανάκριβο ενεργειακό κόστος. Για την ενεργειακή φτώχεια. Για την αδυναμία ουσιαστικής διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα.
- Η Κύπρος μπορεί να είναι πρωταθλήτρια στα πλεονάσματα, αλλά είναι πρωταθλήτρια και στις ανισότητες. Στις εκπομπές ρύπων. Στην αδυναμία υλοποίησης των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση δεν χωρούν ούτε επευφημίες ούτε πανηγυρισμοί.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Καθόλου τυχαία επιλέξαμε φέτος στο Φόρουμ να εστιάσουμε σε βασικές προκλήσεις που επηρεάζουν την οικονομία και την κοινωνία. Στόχος μας είναι η ποιότητα ζωής των ανθρώπων, η βιωσιμότητα στην ανάπτυξη, η κοινωνική συνοχή και οι προοπτικές της νέας γενιάς.
Ποιοι είναι όμως οι βασικότεροι κίνδυνοι που πρέπει να λάβουμε υπόψη;
Πρώτο και κυρίαρχο ζήτημα είναι η στεγαστική κρίση.
Σήμερα, η στέγη έχει μετατραπεί από κοινωνικό δικαίωμα σε προνόμιο των ψηλο-εισοδηματιών. Οι τιμές των ακινήτων και των ενοικίων έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που είναι εκτός των δυνατοτήτων της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Το στεγαστικό απόθεμα πιέζεται έντονα από τη μαζική αγορά γης και ακινήτων από ξένους επενδυτές και υπηκόους τρίτων χωρών που χωρίς όρια και χωρίς σχεδιασμό στρεβλώνουν τη λειτουργία της αγοράς, επιβαρύνουν το ήδη περιορισμένο στεγαστικό απόθεμα, εκτοξεύουν τις τιμές και αναπαράγουν τις κοινωνικές ανισότητες. Η διασφάλιση του δικαιώματος στη στέγη επιβάλλει την ύπαρξη ολοκληρωμένης στεγαστικής πολιτικής η οποία συνεχίζει να είναι ανεπαρκής.
Δεύτερο, η κλιματική κρίση και περιβαλλοντική κρίση.
Την κλιματική κρίση πλέον τη ζούμε. Η χώρα μας είναι από τις πιο εκτεθειμένες και ευάλωτες χώρες της Ευρώπης. Διάφορες επιστημονικές μελέτες προειδοποιούν ότι η χώρα μας κινδυνεύει με απερήμωση και ως εκ τούτου η κυπριακή οικονομία κινδυνεύει με σοβαρή συρρίκνωση.
Η κλιματική και η περιβαλλοντική κρίση πλήττει ήδη τους πιο ευάλωτους τομείς της οικονομίας μας. Η γεωργία και η εφοδιαστική αλυσίδα δοκιμάζονται από την ξηρασία και την υπερθέρμανση, ενώ ο τουρισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με δυσοίωνες προβλέψεις λόγω καυσώνων και ακραίων καιρικών φαινομένων.
Το υδατικό πρόβλημα και η αδυναμία διαχείρισης αποβλήτων αποτελούν σήμερα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της απουσίας πρόληψης και σχεδιασμού που οδήγησαν σε τεράστια αδιέξοδα.
Η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με αποσπασματικές ή πυροσβεστικές λογικές. Απαιτούν ανθεκτικά και βιώσιμα μοντέλα ανάπτυξης που θα ενσωματώνουν την περιβαλλοντική διάσταση, θα προστατεύουν του φυσικούς πόρους και θα διασφαλίζουν αφενός μακροχρόνια οικονομική προοπτική και αφετέρου κοινωνική συνοχή.
Τρίτο, η ενεργειακή κρίση
Η Κύπρος βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με οριακή επάρκεια ηλεκτρισμού. Το κόστος ενέργειας παραμένει από τα υψηλότερα στην Ευρώπη με τεράστιες επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών.
Η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση κρίσιμων υποδομών, το τέλμα στην έλευση φυσικού αερίου και στην ηλεκτρική διασύνδεση, η αργοπορία στην αποθήκευση και στην αναβάθμιση των μονάδων παραγωγής καθώς και η συνέχιση των στρεβλώσεων στην αγορά ηλεκτρισμού αναπαράγουν το ψηλό κόστος, την αποσπασματική και άνιση πράσινη μετάβαση.
Για να αλλάξουν τα δεδομένα, χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό στην ενέργεια που θα διασφαλίζει πρώτα και κύρια την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, προσιτό ηλεκτρισμό και δίκαιη πράσινη μετάβαση.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Το ΑΚΕΛ είναι δύναμη ευθύνης. Για αυτό δεν στέκεται παθητικός παρατηρητής μπροστά σε αυτή την κατάσταση. Έχουμε διαμορφώσει ολοκληρωμένες, ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις τις οποίες παρουσιάσαμε ενώπιον της κοινωνίας μέσα από εκστρατείες και νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Οι προτάσεις μας στοχεύουν στη διασφάλιση της κοινωνικής προστασίας, στη θωράκιση της οικονομίας και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής.
Το υφιστάμενο μοντέλο ανάπτυξης έχει φτάσει στα όρια του και ο λόγος είναι απλός. Προσθέτει βραχυχρόνια στην εικόνα χωρίς να διασφαλίζει την προοπτική. Μεγαλώνει την οικονομία αλλά μαζί της μεγαλώνει και τις δομικές αντιθέσεις που αναπαράγουν διαρθρωτικά και κοινωνικά ελλείμματα.
Η Κύπρος χρειάζεται ένα νέο μοντέλο, ένα νέο οδικό χάρτη για μια βιώσιμη, ανθεκτική και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη που στο επίκεντρο θα έχει τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο που προτείνουμε συνδυάζει παραγωγική ανασυγκρότηση, κοινωνική δικαιοσύνη και πράσινη βιωσιμότητα, στη βάση των ακόλουθων αρχών:
- Διεύρυνση της οικονομίας μέσα από παραγωγικές επενδύσεις με μόνιμο αποτύπωμα που θα υπηρετούν τους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους της χώρας.
- Γερά δημοσιονομικά θεμέλια, ώστε το κράτος να μπορεί να προστατεύει την κοινωνία και να τις παρέχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής
- Υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον, με έμφαση στην προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων, στη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς.
- Δίκαιη κατανομή των οικονομικών βαρών μέσα από ένα προοδευτικό φορολογικό σύστημα που θα ενισχύει τα δημόσια έσοδα για κοινωνικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς. Με την ευκαιρία να αναφέρω ότι η φορολογική μεταρρύθμιση που έφερε η κυβέρνηση πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο, αντί να αντιμετωπίζει τις εισοδηματικές ανισότητες τις διευρύνει. Αντί να κάνει το φορολογικό σύστημα πιο προοδευτικό το κάνει πιο ισοπεδωτικό, αφήνοντας εκτός για ακόμα μια φορά τη φορολογία του συσσωρευμένου πλούτου και της μεγάλης αξίας ακίνητης ιδιοκτησίας. Αν έχει κάτι που θα διευκόλυνε τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα είναι η μείωση έμμεσων φορολογιών, αλλά ούτε και εδώ έχει κάτι να επιδείξει η κυβέρνηση. Είναι μια μεταρρύθμιση που στον πυρήνα της έχει την άδικη κατανομή των φορολογικών βαρών.
- Συνεργασία δημόσιου, ιδιωτικού και συνεργατικού τομέα, με ένα ισχυρό και κοινωνικά υπεύθυνο κράτος που θα προστατεύει τους οικονομικά ασθενέστερους, θα διασφαλίζει ισονομία και διαφάνεια, θα επενδύει στην παιδεία, την υγεία, τη στέγη και τις υποδομές και θα εγγυάται την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς απέναντι σε στρεβλώσεις και φαινόμενα ασυδοσίας.
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες,
Το πραγματικό διακύβευμα της εποχής μας είναι αν θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις που θα δίνουν προοπτική και ασφάλεια στην κοινωνία. Αν θα δώσουμε προοπτική στη νέα γενιά. Αν θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε βιωσιμότητα στην οικονομική ανάπτυξη και να τη μετατρέψουμε σε ευημερία της κοινωνίας.
Εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με τεκμηρίωση και προσήλωση στις ανάγκες των πολλών. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα έναντι του τόπου μας.
Αυτό πρωτίστως έχουμε ανάγκη στις δύσκολες καταστάσεις που διερχόμαστε. Υπευθυνότητα και σοβαρότητα!