Ανάλυση CT: Ο διπλός προβληματισμός της ελληνοκυπριακής πλευράς και οι συγκλίσεις για διακυβέρνηση

Δύο γρίφοι ενώπιον Χριστοδουλίδη για Κυπριακό – Προβληματισμός για τη στάση της Άγκυρας και τα όρια του Έρχιουρμαν – Τι είχε συμφωνηθεί σε Κραν Μοντανά και Βερολίνο για πολιτική ισότητα και αποτελεσματική συμμετοχή
Ενθαρρυμένη από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο Κυπριακό είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία ωστόσο προβληματίζεται ιδιαίτερα για δύο κομβικές και αλληλένδετες πτυχές. Η πρώτη είναι φυσικά η επιμονή για δύο κράτη από την Άγκυρα, η οποία επηρεάζει άμεσα και τη δεύτερη πτυχή που είναι ο τρόπος με τον οποίο κινείται αυτή την περίοδο ο κατοχικός ηγέτης. Παρά το μικρό βήμα που έγινε κατά την τριμερή συνάντηση της 11ης Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση θέλει να δει περισσότερα τουλάχιστον από τον Τουφάν Έρχιουρμαν μέσα στο επόμενο διάστημα.
Η κοινή αποδοχή του πλαισίου των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως καταγράφηκε στο ανακοινωθέν των Ηνωμένων Εθνών μετά τη συνάντηση των ηγετών με την Ολγκίν, θεωρείται ως μια καλή βάση για τα επόμενα βήματα. Εμμέσως, το τρένο άρχισε να επιστρέφει στις ράγες της ομοσπονδιακής δομής, εντούτοις μας χωρίζει ακόμη μεγάλη απόσταση από τον επιδιωκόμενο στόχο της περιόδου. Δηλαδή την αποσαφήνιση και την καθαρή δήλωση από πλευράς κατεχόμενων ότι είναι έτοιμα να συνομιλήσουν συγκεκριμένα για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα.
Ο Τουφάν Έρχιουρμαν απέδειξε ότι δεν είναι Ερσίν Τατάρ. Μένει να αποδείξει ότι πράγματι ενδιαφέρεται για μια λύση η οποία θα είναι προς όφελος και των δύο μερών στην Κύπρο. Όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, μακριά από τουρκικές μεθοδεύσεις για επιβολές και εξαρτήσεις ελέω συμφερόντων. Μόνο τότε θα οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα της συμφωνίας για επανέναρξη συνομιλιών από το σημείο όπου διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά το 2017.
Τότε είχε προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό η συζήτηση για την πολιτική ισότητα, με δύο εκκρεμότητες οι οποίες έκλεισαν άτυπα στην τριμερή του Βερολίνου το 2019. Με δεδομένο το γεγονός ότι το αντικείμενο δεν ήταν η αριθμητική ισότητα, Αναστασιάδης και Ακιντζί συμφώνησαν ενώπιον του Γενικού Γραμματέα για το ζήτημα της αποτελεσματικής συμμετοχής. Δηλαδή τη μία θετική ψήφος σε αποφάσεις που επηρεάζουν τη μία ή την άλλη κοινότητα.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του τέως διαπραγματευτή, Ανδρέα Μαυρογιάννη, στο Βερολίνο είχε επιτευχθή η προφορική συναντίληψη για εξαετή εκ περιτροπής προεδρία με εναλλαγή κάθε δύο έτη και πρώτο Πρόεδρο Ελληνοκύπριο. Παράλληλα έγινε αποδεκτή η σταθμισμένη διασταυρούμενη ψήφος, ως άλλη μια δικλείδα ασφαλείας. Από τις συζητήσεις που θα γίνουν το επόμενο διάστημα θα φανεί εάν ο Έρχιουρμαν είναι σε θέση να αποδεχτεί αυτό το πλαίσιο ή εν τέλει πρωθεί κάτι πιο κοντά στην κυριαρχική ισότητα.
Σε ό,τι αφορά τα δύο έτερα ζητήματα που βάζει στο τραπέζι ο κατοχικός ηγέτης ως προϋποθέσεις μεθοδολογίας, χρονοδιάγραμμα και εξασφαλίσεις σε περίπτωση αποτυχίας, η ελληνοκυπριακή πλευρά απάντησε με σαφήνεια. Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» την περασμένη Κυριακή, ο διαπραγματευτής Μενέλαος Μενελάου είπε αφενός ότι τα χρονοδιαγράμματα ποτέ δεν λειτούργησαν παραγωγικά στο Κυπριακό και αφετέρου ότι είναι σημαντικότερο να ενισχυθούν οι προϋποθέσεις επιτυχίας παρά να συμφωνηθούν «οι όροι του διαζυγίου, πριν από το γάμο».