Από ΑΤΑ για όλους στην ΑΤΑ για λίγους

Τελικά το πολυδιαφημισμένο, από την κυβέρνησηκαι τις συντεχνίες, σύνθημα «ΑΤΑ για όλους» αποδείχθηκε ακόμα ένα προεκλογικό και συνδικαλιστικό τέχνασμα.
Της Πανδώρας
Η υπογραφή της οριστικής συμφωνίας για την ΑΤΑ, η οποία επιτεύχθηκε μετά από πολύμηνες και επίπονες διαπραγματεύσεις και στοχευμένη παρέμβαση του Προέδρου Χριστοδουλίδη (που πάλι εμφανίστηκε ως από μηχανής Θεός αντικαθιστώντας τον ανεπαρκή όπως αποδείχθηκε Υπ. Εργασίας), αποκαθιστά μεν τον θεσμό στο 100% της αύξησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (σταδιακά έως τον Ιούλιο του 2027), ωστόσο αποτελεί μια ήττα για την ουσιαστική διεκδίκηση της «ΑΤΑ για όλους».
Η συμφωνία είναι στην πραγματικότητα μια επιβεβαίωση των προνομίων για τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και ένα πολύ μικρό ποσοστό ιδιωτών που λαμβάνει ήδη ΑΤΑ μέσω συλλογικών συμβάσεων.
Ενώ οι συντεχνίες πέτυχαν τη διατήρηση του θεσμού και την πλήρη αποκατάσταση του ποσοστού καταβολής , απέτυχαν να εξασφαλίσουν μια ευρύτερη ρύθμιση για την επέκταση του θεσμού πέραν της διασύνδεσης με τον κατώτατο μισθό (που αφορά 55.000 εργαζόμενους κι αυτούς σε βάθος χρόνου).
Η συμφωνία παγιώνει τη μονόπλευρη λογική που αναπαράγει τα προνόμια για λίγους, αφήνοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των ιδιωτικών υπαλλήλων να παλεύει μόνη της.
Κυβέρνηση και εταίροι ονόμασαν το αποτέλεσμα «λύση», αλλά στην ουσία είναι «στο ίδιο έργο θεατές» με νέο περιτύλιγμα.