Γιώργος Φράγκος: Η Νέα Εποχή υπήρξε φάρος για τα γράμματα και τον πολιτισμό

Συναντήσεις
Για την Ημερίδα «Τα πολιτιστικά περιοδικά και η συμβολή της Νέας Εποχής»
Ο Αντώνης Γεωργίου συναντά τον Γιώργο Φράγκο που είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Πολιτιστικού Περιοδικού «Νέα Εποχή», με αφορμή την Ημερίδα που οργανώνεται από το Ινστιτούτο Ερευνών Προμηθέας σε συνεργασία με το Περιοδικό και με τίτλο «Τα πολιτιστικά περιοδικά και η συμβολή της Νέας Εποχής»
Πώς προέκυψε η ιδέα για τη ψηφιοποίηση του αρχείου της Νέας Εποχής και ποιος έχει αναλάβει την τεχνική και επιστημονική υλοποίηση του έργου;
Η ανάγκη για την ψηφιοποίηση του αρχείου της Νέας Εποχής, του αρχαιότερου και μακροβιότερου πολιτισμικού περιοδικού της Κύπρου, πιστεύω πως είναι αυταπόδειχτη. Ως Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού την είχαμε στο μυαλό μας για χρόνια και επεξεργαζόμασταν διάφορους τρόπους και ιδέες για την υλοποίηση της. Η Νέα Εποχή συμπλήρωσε 66 χρόνια ζωής και κυκλοφόρησε 366 τεύχη. Καιρός ήταν να λάβει σάρκα και οστά η ψηφιοποίηση, όπως και έγινε. Το κολοσσιαίο αυτό έργο, τόσο τεχνικά όσο και επιστημονικά, ανέλαβε το Ινστιτούτο Ερευνών Προμηθέας, υλοποιώντας αξιοποιώντας προγράμματα του Τμήματος Σύγχρονου Πολιτισμού. Το έργο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί κι είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτό.
Η ψηφιοποίηση καθιστά προσβάσιμο ένα τεράστιο σε όγκο και αξία πνευματικό υλικό
Πέρα από τη διάσωση του υλικού, τι πιστεύετε ότι προσφέρει η ψηφιοποίηση σε ερευνητές, φοιτητές ή αναγνώστες, ειδικότερα της επόμενης γενιάς;
Η ψηφιοποίηση καθιστά προσβάσιμο ένα τεράστιο σε όγκο και αξία πνευματικό υλικό. Μέσα από τις σελίδες της Νέας Εποχής καταγράφεται η πορεία εξέλιξης και ανέλιξης της κυπριακής λογοτεχνίας για 66 τόσα χρόνια. Πέρα από την ποίηση, την πεζογραφία και τη δραματουργία, αναδεικνύονται προοδευτικά και εξελικτικά και άλλες μορφές τέχνης, η ζωγραφική, η μουσική, ο χορός κλπ. Το ψηφιοποιημένο υλικό της Νέας Εποχής συνιστά ένα ανυπολόγιστο θησαυρό, όχι μόνο για ερευνητές και μελετητές αλλά και για το ευρύ κοινό που έχει πολιτιστικά ενδιαφέροντα.
Αν έπρεπε να συνοψίσετε τη σημασία της Νέας Εποχής στα πολιτιστικά πράγματα της Κύπρου, τι θα λέγατε;
Η Νέα Εποχή ιδρύθηκε ως μια πρωτοπόρα προοδευτική έπαλξη πολιτισμικής, πνευματικής κοσμογονίας και τέτοια παραμένει ως τις ημέρες μας. Βήμα έκφρασης για νέους δημιουργούς και βάθρο αγώνα για καταξιωμένους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Στις φιλόξενες σελίδες του περιοδικού μας έκαμαν τα πρώτα βήματά τους στο λογοτεχνικό και ευρύτερα καλλιτεχνικό στερέωμα δεκάδες νέοι Κύπριοι δημιουργοί που καταξιώθηκαν στη συνέχεια και καθιερώθηκαν στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου. Την ίδια ώρα άλλοι τόσοι σπουδαίοι δημιουργοί από την Ελλάδα και από αλλού λάμπρυναν με τις συνεργασίες τους τη Νέα Εποχή. Χωρίς ίχνος υπερβολής και κομπορρημοσύνης, η Νέα Εποχή υπήρξε φάρος για τα γράμματα και τον πολιτισμό του τόπου μας. Το φως αυτού του φάρου φιλοδοξούμε να κρατήσουμε άσβηστο στο διηνεκές.
Πείτε μας λίγα λόγια για τους πρωτεργάτες που θα τιμηθούν στην Ημερίδα, ποια θεωρείτε ότι ήταν η βασική προσφορά τους;
Η Νέα Εποχή, αυτό που είναι σήμερα, εν ολίγοις, το οφείλει, σε μεγάλο βαθμό, στην κριτική οξύνοια του Πανίκου Παιονίδη, στη δοκιμιακή έφεση του Μίνωα Περδίου, στην αναλυτική σκέψη του Αχιλλέα Πυλιώτη και στη διαλεκτική μεθοδικότητα του Θωμά Συμεού. Τη σφραγίδα τους στη Νέα Εποχή ως περιοδικού ποικίλης ύλης άφησαν οι Πανίκος Παιονίδης και Μίνωας Περδίος. Το δικό του στίγμα στη Νέα Εποχή ως αμιγώς λογοτεχνικού περιοδικού, για μια μακρά περίοδο ενός τετάρτου του αιώνα, άφησε ο Αχιλλέας Πυλιώτης. Το επόμενο τέταρτο του αιώνα, για άλλα 25 χρόνια δηλαδή, η Νέα Εποχή , ως πολιτιστικό περιοδικό όλων των τεχνών, βάδισε υπό την καθοδήγηση του Θωμά Συμεού.
Συνοψίζοντας, τα κοινά στοιχεία επαφής των τεσσάρων – Παιονίδη, Περδίου, Πυλιώτη και Συμεού – είναι ότι όλοι υπήρξαν και συγγραφείς λογοτεχνικών έργων αλλά και κριτικοί λογοτεχνίας. Αυτή η σύμπτωση, μόνο σύμπτωση δεν είναι, ούτε και τυχαία συγκυρία. Τους έδενε, τους συνέδεε και τους ενέπνεε με τη μοίρα του λογοτέχνη, αλλά και με τη μοίρα του κριτικού η Νέα Εποχή, με την ιστορία, την πορεία, αλλά και την προοπτική της στο μέλλον.
Στην ψηφιακή εποχή που διανύουμε έχουν ρόλο τα έντυπα πολιτιστικά περιοδικά και ποιο είναι αυτός; Μπορούν να παραμείνουν ζωντανά και ουσιαστικά; Και με ποιο τρόπο;
Αλίμονο ένα περιοδικό που ανάμεσα σε άλλα οφείλει την ύπαρξή του στο όραμα της διάδοσης του καλού λογοτεχνικού βιβλίου να μην υπάρχει σε έντυπη μορφή. Θα ήταν μια παραδοξότητα, μια αντινομία. Την ίδια ώρα βέβαια ούτε υποτιμούμε, ούτε υποβαθμίζουμε τον προοδευτικά ανοδικό ρόλο που διαδραματίζουν τα διαδικτυακά λογοτεχνικά και ευρύτερα πολιτιστικά περιοδικά. Ενδεχομένως, σε κάποιο μεταγενέστερο στάδιο η Νέα Εποχή να συνυπάρχει και στις δυο μορφές και έντυπα και στο διαδίκτυο. Αυτοί που μαγεύονται από το μελάνι και το τυπογραφικό χαρτί δεν είναι λίγοι. Το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν συνυπάρχει μαζί με το έντυπο; Αυτό ισχύει και με τα λογοτεχνικά περιοδικά και γενικά με όλα τα περιοδικά. Εμείς ως Νέα Εποχή θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να παραμένουμε νέοι, να συμβαδίζουμε με την εποχή μας, ίσως και με τις επόμενες εποχές αλλά βεβαίως μαζί και με τις επόμενες, τις επερχόμενες γενιές.