Δύο δρόμοι για τη φορολογική μεταρρύθμιση

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου
Ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκαν οι φορείς της οικονομίας και της κοινωνίας την κυβερνητική πρόταση για τη φορολογική μεταρρύθμιση αποκαλύπτει ξεκάθαρα τη στόχευσή της.
Η άμεση και θερμή στήριξη που έδωσαν οι τράπεζες, η ΟΕΒ και το ΚΕΒΕ δείχνει ότι η κυβέρνηση προσανατολίστηκε πρωτίστως στα μεγάλα συμφέροντα, προσφέροντας σημαντικές διευκολύνσεις στους πολύ υψηλόμισθους και μειώνοντας δραστικά τη φορολογία στα μερίσματα, σε βαθμό που η συγκεκριμένη φορολογία δεν καλύπτει ούτε τις διοικητικές δαπάνες.
Αντίθετα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις εκφράζουν έντονη ανησυχία, καθώς η αύξηση του εταιρικού φόρου από 12,5% σε 15% αποτελεί σοβαρό πλήγμα που δεν αντισταθμίζεται από τις υπόλοιπες ρυθμίσεις, καθώς οι επιχειρήσεις αυτές δεν καταγράφουν τόσο μεγάλα κέρδη ώστε να επωφεληθούν ουσιαστικά.
Το ίδιο ισχύει και για τις πολύτεκνες οικογένειες, οι οποίες βλέπουν τις νέες φορολογικές κλίμακες να λειτουργούν τιμωρητικά σε μια περίοδο που το κόστος ζωής πιέζει συνεχώς.
Σημαντική είναι και η δυσαρέσκεια των συνδικαλιστικών οργανώσεων, που εκπροσωπούν εργαζομένους από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Η κυβερνητική πρόταση απέχει σημαντικά από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και από όσα είχε υποσχεθεί ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης. Παράλληλα, η πρόθεση για βαριά φορολόγηση των Ταμείων Προνοίας προκαλεί έντονες αντιδράσεις, αφού φανερώνει δύο μέτρα και δύο σταθμά ανάμεσα στους εργαζομένους και στα ισχυρά οικονομικά κέντρα.
Σε αυτό το περιβάλλον το ΑΚΕΛ –με συνέπεια απέναντι στην κοινωνία– καταθέτει ολοκληρωμένο πακέτο με στόχο την ανακούφιση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, την ουσιαστική στήριξη των πολύτεκνων οικογενειών, τη μόνιμη μείωση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα και την πλήρη απαλλαγή των Ταμείων Προνοίας. Παράλληλα, εισηγείται μηδενικό ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, ουσιαστική ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και φορολόγηση της πολύ μεγάλης ακίνητης περιουσίας και των υπερκερδών των τραπεζών και των εταιρειών ΑΠΕ.
Οι δύο προσεγγίσεις είναι ξεκάθαρες: Από τη μία πλευρά η κυβερνητική πρόταση που ευνοεί τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, και από την άλλη η πρόταση του ΑΚΕΛ που επιδιώκει δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και ενίσχυση των μικρομεσαίων και των εργαζομένων.
Η τελική κρίση ανήκει στην κοινωνία, η οποία θα έχει σύντομα το λόγο της στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.