ΕΛΑΜ – Γαβριήλ έπρεπε να ανταλλάξουν λουλούδια

Ενώ ήμασταν στα καλά καθούμενα και αναμέναμε εναγωνίως τις γιορτές των Χριστουγέννων να ηρεμήσουμε λίγο, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία το γνωστό κολάζ των έργων του ζωγράφου κ. Γιώργου Γαβριήλ. Το οποίο κολάζ εντόπισε ο μέγιστος των πολιτικών κ. Ευθύμιος Δίπλαρος στο διαδίκτυο και πράττοντας (τρόπος του λέγειν) όπως πράττει και η τελευταία κουτσομπόλα, το αναπαρήγαγε χωρίς να ασχοληθεί με τη γνησιότητα του και τα έκανε όλα γης Μαδιάμ (Κριταί κεφ. ΣΤ’-Ζ κεφ. 31, Παλαιά Διαθήκη). Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν πράττει ούτε και μαθητευόμενος δημοσιογράφος αλλά, τέλος πάντων.
Και δεν φτάνει που παρολίγον να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο ζητά και τα ρέστα. Αλλά από την όλη υπόθεση φάνηκε και η αχαριστία του ΕΛΑΜ το οποίο δεν είπε καν ένα ευχαριστώ στον κ. Δίπλαρο το οποίος έβγαλε το Μέτωπο μόνο του με την Αννίτα να προσπαθεί να αποκρούσει την σφοδρή επίθεση. Αλλά η παράταξη τον εξέλεξε αναπληρωτή πρόεδρο για να επαληθευτεί η ρήση «με πελλόν ψηφίσεις, με πελλός σε ψηφίσει» αν και νομίζω πως η πρωτότυπη αναφορά περιελάμβανε διαφορετικό ρήμα, όπως διαφορετικός ήταν και ο πίνακας τον οποίον ζωγράφισε ο κ. Γαβριήλ προτού του αλλάξουν τα φώτα με το κολάζ.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι με τον κ. Δίπλαρο, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε πως είναι άνθρωπος του πολιτισμού και μάλιστα διαδίδεται ευρέως πως θα τιμηθεί για την προφορά του ασχέτως αν η πλησιέστερη, προς τον πολιτισμό, ταινία που παρακολούθησε ήταν «Ο Τζακ ο αντεροβγάλτης». Ο δε πίνακας που θαύμασε περισσότερο ήταν η ισοπέδωση της Γάζας και μάλιστα φέρεται να παρακολούθησε και κάποιες σκηνές σε ζωντανή μετάδοση. Μεταξύ μας, απορώ τι του άρεσε από το πειραγμένο από κολάζ και το αναπαρήγαγε.
Αλλά ο κ. Δίπλαρος απέκτησε και περγαμηνές στηρίζοντας την ελευθερία έκφρασης (εκτός Κύπρου) όταν στις 8/1/2015 μετά την επίθεση που διενεργήθηκε από φανατικούς στα γραφεία του γαλλικού εβδομαδιαίου περιοδικού Charlie Hebdo, έγραφε: «Υποστηρίζουμε την ελευθερία του λόγου και της δημοκρατίας και εκφράζουμε την αντίθεσή μας σε όλες τις μορφές τρομοκρατίας.Ως δημοσιογράφος (λέμε τώρα) και υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου, είμαι πεπεισμένος πως τέτοιες επιθέσεις…πεισμώνουν τις δημοσιογραφικές πένες και ενώνουν τους πολίτες και τους πολιτισμούς».Όμως, τότε ήταν οι εποχές που πείσμωναν και οι πένες. Αλλά, όταν βλέπεις αιμομιξίες αγρινών, νεκρά πτώματα και όταν συγχαίρεις την (πρώην) προεδρία της Δημοκρατίας για το γεγονός ότι αποφυλάκισε παιδεραστή επειδή, άκουσον-άκουσον αυτό στάθηκε αιτία να διορθωθεί η κατάσταση, τι άλλο να περιμένει κανείς;
Αλλά, πέραν του κ. Δίπλαρου, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως, ως λαός, δεν διαθέτουμε χιούμορ και αυτό ισχύει και για τους πολιτικούς. Για παράδειγμα, αν ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ διέθετε χιούμορ θα έστελνε λουλούδια τον κ. Γιώργο Γαβριήλ για το γεγονός ότι ακούσια ή εκούσια του έδωσε την ευκαιρία να το παίξει προστάτης της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας, να διεμβολίσει τον ΔΗΣΥ και να κερδίσει πόντους. Αλλά, μήπως διαθέτουν χιούμορ και οι εικαστικοί; Διότι, αν διέθετε χιούμορ ο κ. Γαβριήλ, επίσης θα έστελνε λουλούδια στον πρόεδρο του ΕΛΑΜ αλλά και στον κ. Δίπλαρο για το γεγονός ότι συνέβαλαν στο να προβληθούν οι πίνακες του ανά το παγκύπριο και ίσως και εις την αλλοδαπή.
Ο κ. Γαβριήλ έδωσε επίσης την ευκαιρία, όχι μόνο σε καλοπροαίρετους να ασκήσουν κριτική στο έργο του αλλά και σε κακοπροαίρετους να ισοπεδώσουν τα πάντα. Το χειρότερο από όλα είναι ότι έδωσε την ευκαιρία στον κάθε τυχάρπαστο να όχι να ασκήσει κριτική επί παντός επιστητού (και μη) αλλά να κτίσει την προεκλογική του εκστρατεία στους πίνακές του ή σε ένα κολάζ. Και να γεμίζει το διαδίκτυο, όχι μόνο από νούσιμους υποψήφιους αλλά και από καριερίστες, ακραίους κοκ. Και συμπτωματικά, ακόμη και κάποιοι που δεν τους γνωρίζει ούτε η μάνα τους, μας ενημερώνουν ότι πήραν θέση επί του θέματος «ύστερα από παρότρυνση πολλών υποστηρικτών της (ανύπαρκτης) προσφοράς τους».
Πέραν των άλλων, επικρίνω τον κ. Γιώργο Γαβριήλ για το γεγονός ότι σε θρησκευτικό επιπεδο είναι ανιστόρητος καθότι ενώ στα έργα του παρουσιάζει συχνά πυκνά τον Χριστό και την Παναγία, δεν εμβάθυνε στο όλο θέμα εξ ου και προχώρησε στο απονενοημένο εγχείρημα να εκθέσει τα έργα του στην Πάφο. Πας καλά κ. Γαβριήλ μας; Αν διάβαζες λίγο (ήσουν και διευθυντής στην εκπαίδευση) θα γνώριζες πως στην Πάφο δεν ανέχτηκαν καν το απόστολο των Εθνών Παύλο και τον «φιλοδώρησαν» με 40 παρά μία βουρδουλιές και πήγες εσύ να εκθέσεις τα έργα σου;
Και ο Εωσφόρος τι λέει; Στηρίζει τον κ. Γαβριήλ; Ο Εωσφόρος υποστηρίζει ότι η ελευθερία έκφρασης είναι αδιαπραγμάτευτη. Και θα αγόραζε ένα έργο το οποίο παρουσιάζει τον Χριστό ή την Παναγία να έχουν υπό τη σκέπη τους πρόσφυγες, καταδιωκόμενους, ασθενείς και οδοιπόρους. Και με αυτά τα έργα ο κ. Γαβριήλ, συνειδητά ή ασυνείδητα εκθειάζει αυτό που λέμε «θεία» καυτηριάζοντας παράλληλα και όσους (εντός και εκτός Εκκλησίας) έχουν την αντίθετη προσέγγιση έναντι των συγκεκριμένων φαινομένων.
Όσοι δε δηλώνουν πιστοί στον Θεό, θεωρώ ότι τον προσβάλλουν όταν στο όνομά του απειλούν, υβρίζουν, εκβιάζουν κοκ. Κατανοώ τους κληρικούς όταν αντιδρούν, έστω κι αν στις τάξεις τους υπάρχουν πολύ μεγαλύτεροι θεομπαίχτες. Κατανοώ, όχι τον Φαρισαίο που αντιδρά για το θεαθήναι αλλά τον πραγματικά πιστό άνθρωπο. Αυτό τον τύπο ανθρώπου πρέπει να έχουμε υπόψιν όταν ζωγραφίζουμε, όταν γράφουμε κοκ. Όμως, και πάλιν είναι θέμα αυτορρύθμισης, όχι δικαστικών κλητήρων και εκρηκτικών. Διανύουμε τις τελευταίες μέρες του 2025 και όχι τις πρώτες μέρες του Μεσαίωνα.