Επιβάλλεται να ψηφίσουμε Οδυσσέα και Φειδία

Του Πατριάρχη
Φυσικά και πρέπει να ψηφίσουμε (αν ήταν δυνατόν, όλοι) Οδυσσέα και Φειδία. Όπως ακριβώς το 2015, που κάποιοι στην Ελλάδα έλεγαν πως «πρέπει να κυβερνήσει ο Τσίπρας, για να ξεφουσκώσει το παραμύθι». Και κυβέρνησε. Με Βαρουφάκηδες, Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνηδες, δραχμές, δημοψηφίσματα και κλειστές τράπεζες. Πόνεσε, πλήρωσε ακριβά η ελληνική κοινωνία, αλλά σήμερα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ξέρει. Το αποτέλεσμα φαίνεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα, όπου ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία ενισχύονται, ακριβώς γιατί οι πολίτες έχουν μέτρο σύγκρισης.
Αν δεν περάσεις από την αυταπάτη, δεν την ξεπερνάς. Έτσι και εδώ. Ο Φειδίας με τη φαιδρότητα και την άγνοια στοιχειώδους πολιτικής γνώσης και ο Οδυσσέας με την αλαζονεία, την εμμονή και την εκδικητικότητα, πρέπει να βρεθούν στη Βουλή. Πρέπει να τους ζήσουμε σε απευθείας μετάδοση. Να δούμε πώς από τα βίντεο και τα ηθικολογικά κηρύγματα περνάς στα νομοσχέδια, στους προϋπολογισμούς, στις διεθνείς συνθήκες και στην ευθύνη της ψήφου.
Η Βουλή, βέβαια, θα μετατραπεί σε τσίρκο. Ο ένας θα κάνει ακροβατικά με την ασχετοσύνη του, ναρκισσευόμενος μπροστά στις κάμερες, ο άλλος θα μοιράζει καταγγελίες και ηθικά πιστοποιητικά, την ίδια ώρα που θα λογαριάζει ποιος είναι φίλος, ποιος αντίπαλος και ποιον πρέπει να «τιμωρήσει». Θα ζήσουμε στιγμές απείρου κάλλους. Μόνο που ο θεατής, στο τέλος, θα συνειδητοποιήσει ότι άλλο να καταγγέλλεις και άλλο να κυβερνάς.
Το ιδανικό σενάριο είναι να τους δούμε να κυβερνούν κιόλας το 2028. Να αναλάβουν την ευθύνη της οικονομίας, των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας, της καθημερινότητας. Εκεί δεν θα υπάρχουν μόνο κάμερες και like. Θα υπάρχουν οίκοι αξιολόγησης, εταίροι, δεσμεύσεις, αγορές, δικαστήρια, διεθνείς συμβάσεις. Θα διαπιστώσουμε στην πράξη πόσο «εύκολο» είναι να είσαι αντισυστημικός όταν πρέπει να ετοιμάσεις προϋπολογισμό, να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις και να σταθείς απέναντι στην Τουρκία με πραγματική πολιτική και όχι με συνθήματα.
Το κόστος θα είναι μεγάλο. Στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στη σοβαρότητα του κράτους. Υπάρχει ο κίνδυνος να περάσουμε από μια ακόμη περιπέτεια που δεν την έχουμε ανάγκη. Όμως υπάρχει και το άλλο ενδεχόμενο. Να τελειώνουμε επιτέλους με τον μύθο του «αγνού αντισυστημισμού» και της «απόλυτης εντιμότητας» που επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους, όσοι δεν δοκιμάστηκαν ποτέ στην πράξη. Να πάψει ο κάθε αυτόκλητος σωτήρας να κουνά το δάχτυλο στους πάντες, από την ασφάλεια του περιθωρίου, και να κριθεί με τα ίδια σκληρά μέτρα που κρίνονται και οι «παλιοί».
Είναι αλήθεια ότι τα παραδοσιακά κόμματα έχουν φθορά, διαφθορά, νεποτισμό, αναξιοκρατία. Όμως, παρά τα ελαττώματα τους, είναι πολύ πιο σοβαρά και χρήσιμα από τους περιοδεύοντες θιάσους που εμφανίζονται ως «νέα» πολιτική. Έχουν δομές, ευθύνη, λογοδοτούν, αλλάζουν ηγεσίες, τιμωρούνται στις κάλπες και επανέρχονται. Οι άλλοι ζουν από την καταγγελία, την πόλωση και τον εύκολο λαϊκισμό.
Γι’ αυτό λοιπόν ναι, ας ψηφίσουμε Οδυσσέα και Φειδία. Να περάσουμε από την αυταπάτη στην εμπειρία. Για να ξέρουμε την επόμενη φορά τι σημαίνει να εμπιστεύεσαι την διακυβέρνηση σε ανθρώπους που μέχρι χθες έκαναν πολιτική με συνθήματα, συνωμοσιολογία και βίντεο στο διαδίκτυο. Μόνον όταν η πραγματικότητα συγκρουστεί μαζί τους, θα μπορέσει η κοινωνία να εκτιμήσει ξανά την αξία της σοβαρότητας.