Η κάλπη της οργής αλλάζει τον χάρτη; – Ο Οδυσσέας, ο Φειδίας και ο Χριστόφορος Τορναρίτης ως αντισυστημικοί με συστημικές συμπεριφορές

«Ο θυμός του χωρκάτη εν ζημιά του πουτζιού του», λέει χαρακτηριστικά μια κυπριακή παροιμία, για να δείξει πώς το θολωμένο, από τον θυμό μυαλό, οδηγεί σε πράξεις που γυρίζουν μπούμερανγκ στην οργή του ατόμου. Προσαρμόζοντας ανάλογα τη θυμοσοφία του λαού στο πολιτικό σκηνικό και στην τάση που επικρατεί σε μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος, μπορούν να εξαχθούν και τα ανάλογα πολιτικά συμπεράσματα για το πώς η τάση εκδίκησης του πολιτικού συστήματος οδηγεί σε επαναστάσεις καταδικασμένες σε αδιέξοδο, διότι αυτές δεν αποτελούν το αποτέλεσμα ενός συγκροτημένου πολιτικού μετασχηματισμού, ως προϊόν πολιτικής ωριμότητας, αλλά καθοδηγούνται από τον παρορμητισμό της αντίδρασης και της απογοήτευσης για τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος.
Οδυσσέας Μιχαηλίδης και Άλμα, Φειδίας Παναγιώτου και Άμεση Δημοκρατία, Χριστόφορος Τορναρίτης και «Σήκου Πάνω» είναι οι βασικοί νέοι παίκτες στο πολιτικό σκηνικό ενόψει βουλευτικών εκλογών. Και κατά το παρελθόν υπήρχαν κατά καιρούς διάφοροι νέοι κομματικοί σχηματισμοί που έμπαιναν, άλλοι με μεγαλύτερη και άλλοι με μικρότερη δυναμική στο προσκήνιο· έσβηναν όμως στην πορεία, και μάλιστα σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα.
Η προεκλογική περίοδος μπαίνει σιγά-σιγά σε τελική ευθεία και οι εκλογικές διεργασίες βρίσκονται στο τελικό τους στάδιο. Ο ΔΗΣΥ έσπευσε πρώτος να επικυρώσει ψηφοδέλτια, έχοντας όμως ανοιχτά τα μέτωπα στην επαρχία Λάρνακας και στην επαρχία Πάφου. Το ΑΚΕΛ επικυρώνει σήμερα τα ψηφοδέλτιά του σε όλες τις επαρχίες, ενώ αξιοσημείωτο παρασκήνιο φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη στον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο, ο οποίος βρίσκεται απέναντι σε υπαρξιακά διλήμματα.
Αντισυστημικά με συστημικά συμπτώματα
Το ΕΛΑΜ, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης με το Άλμα και ο Φειδίας Παναγιώτου με την Άμεση Δημοκρατία είναι τα τρία κύρια ερωτηματικά της κάλπης, ως οι χώροι που συγκεντρώνουν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, τον θυμό ή την απογοήτευση μέρους του εκλογικού σώματος. Στην εξίσωση ασφαλώς μπαίνουν και διάφοροι άλλοι νεοφανείς κομματικοί σχηματισμοί, οι οποίοι ενδεχομένως να απορροφήσουν ένα ποσοστό ψήφων που μπορεί να έχει τη σημασία του στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα.
Η συζήτηση που άνοιξε την προηγούμενη βδομάδα γύρω από το κατά πόσο υποβλήθηκε ή όχι παραίτηση από τον Βοηθό Γενικό Ελεγκτή Σάββα Αγγελίδη πρόσφερε πεδίο στο Άλμα και στον Οδυσσέα Μιχαηλίδη να «παίξουν μπάλα», φέρνοντας σε κεντρικό σημείο τη συζήτηση για το θέμα της διαφθοράς. Είναι γνωστό βέβαια ότι η αντιπαράθεση Οδυσσέα Μιχαηλίδη και Σάββα Αγγελίδη έχει και προσωπικό χαρακτήρα. Σε αυτή τη θεματολογία «χτίζει» το Άλμα, ως ένα προσωποπαγές κόμμα που δημιούργησε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Την ίδια ώρα όμως διαπιστώνονται και οι συστημικές παθογένειες αυτού του νέου πολιτικού σχηματισμού. Τα όσα ανέφερε και αναφέρει κατά διαστήματα ο Ανδρέας Χασαπόπουλος για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, οι αποχωρήσεις κάποιων στελεχών του κόμματος, οι ενδοιασμοί που φαίνεται να έχουν στελέχη άλλων κομμάτων να ενταχθούν στο Άλμα είναι ενδεικτικά συμπτώματα παλαιοκομματικών συστημάτων, που φαίνεται να επιφέρουν κόστος. Αν και αυτό δεν αποτυπώνεται στις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, οι εκτιμήσεις αναλυτών και δημοσκόπων είναι ότι η δυναμική του Άλματος έχει τάση… ξεφουσκώματος.
Φειδίας– Ο κύριος δεν… ξέρω
Σε αυτό συμβάλλει, φαίνεται, και η εξαγγελία πρόθεσης δημιουργίας σχηματισμού με το όνομα Άμεση Δημοκρατία από τον Φειδία Παναγιώτου. Ο ευρωβουλευτής, που στον ενάμιση χρόνο παρουσίας του στο Ευρωκοινοβούλιο έγινε γνωστός για οτιδήποτε άλλο πέραν της πολιτικής του δράσης, συνεχίζει να διατηρεί ένα κοινό. Αναλυτές εκτιμούν ότι από τις περίπου 70 χιλιάδες ψήφους που έλαβε στις ευρωεκλογές, οι μισοί περίπου είναι «συνειδητοί» ψηφοφόροι.
Από πού εκπηγάζει αυτή η συνειδητή επιλογή ψήφου προς ένα άτομο που ουσιαστικά δεν έχει να προτάξει ούτε πολιτική πρόταση ούτε πολιτική παρακαταθήκη, χρήζει ειδικής ανάλυσης. Φαίνεται όμως πως ένα μέρος της κοινωνίας -κυρίως νέοι- έχει μια εντελώς διαφορετική αντίληψη της έννοιας της πολιτικής και λειτουργεί με εντελώς διαφορετικά κριτήρια. Επιλέγουν να ψηφίζουν ένα άτομο το οποίο ουσιαστικά, ακόμη και σήμερα, δηλώνει ότι δεν ξέρει από πολιτική και για το οποίο υπάρχουν διάφορες σκιές σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης και αξιοποίησης των χρημάτων που λαμβάνει από το Ευρωκοινοβούλιο.
Ταυτόχρονα τίθεται και ένα ερώτημα γύρω από την πρότασή του για τη δημιουργία μιας ψηφιακής εφαρμογής μέσω της οποίας προβάλλει την Άμεση Δημοκρατία. Πρόκειται για ένδειξη της στρεβλής αντίληψης της πολιτικής, συνέπεια προφανώς της απόστασης που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στην κοινωνία και στους πολιτικούς. Είναι ο πολιτικός απλός διεκπεραιωτής ή παραγωγόςπολιτικής; Καθοδηγητής ή ουραγός; Ενδεικτική ήταν και η πρόσφατη συνομιλία του σε δικό του podcast, όπου φιλοξενούμενος ήταν ο Αμερικανός καθηγητής John Mearsheimer. Ο καθηγητής απαντούσε στα ερωτήματα του Φειδία Παναγιώτου με ερωτήματα. Η απάντηση του Κύπριου ευρωβουλευτή σε όλα ήταν: «Δεν ξέρω».Το σίγουρο είναι ότι ο Φειδίας Παναγιώτου βρήκε το μέσο για να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας με την κοινωνία, χωρίς όμως να έχει κάποιο μήνυμα να μεταφέρει.
Η κόντρα ΕΛΑΜ – Οδυσσέα
Στην εξίσωση μπαίνει και η αντιπαράθεση που καταγράφεται πλέον μεταξύ του ΕΛΑΜ και του Οδυσσέα Μιχαηλίδη στη μάχη για την αντισυστημική ψήφο. ΕΛΑΜ και Οδυσσέας αντάλλαξαν, πριν από περίπου δέκα ημέρες, βαριές κουβέντες, με αφορμή τις αναφορές Ανδρέα Χασαπόπουλου. Το ΕΛΑΜ έκανε επίθεση ζητώντας εξηγήσεις και το Άλμα απάντησε με τις γνωστές αναφορές για τη σχέση του ΕΛΑΜ με τη Χρυσή Αυγή. Η αντιπαράθεσή τους αυτή ήρθε σε μια περίοδο που οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες είδαν το φως της δημοσιότητας, έδειχναν μια μάχη μεταξύ των δύο κομμάτων.
Οι λαβωμένοι στην τελική ευθεία
ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ δέχονται τεράστια πίεση στα ποσοστά τους. Η Πινδάρου, παρόλο που έχει μπει εδώ και αρκετές βδομάδες σε ρυθμούς προεκλογικής περιόδου, με επισκέψεις και τοπικές συγκεντρώσεις σε όλη την Κύπρο, διατηρεί ανοιχτά μέτωπα όσον αφορά το ψηφοδέλτιο της Λάρνακας και της Πάφου. Στην επαρχία της προέδρου του ΔΗΣΥ, τη Λάρνακα παραμένουν κενές δύο θέσεις. Στην επαρχία Πάφου φαίνεται να είναι κοντά σε συμφωνία με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Γεωργίου για να περιληφθεί στο ψηφοδέλτιο, παραμένει κενή μια ακόμη θέση μετά την απόσυρση του ενδιαφέροντος από τον Γιώργο Θεοδοσίου. Υπάρχει ανησυχία στην Πινδάρου λόγω της χαμηλής συσπείρωσης που εξακολουθεί να καταγράφει το κόμμα. Διαπιστώνεται «μουρμούρα» σε στελέχη και μέλη του κόμματος, η οποία στρέφεται κυρίως προς την ηγεσία, για την οποία εκφράζεται απογοήτευση και διάψευση προσδοκιών. Από την άλλη, ο ΔΗΣΥ «παίζει» το χαρτί των δυνατών υποψηφίων που διαθέτει, σε ορισμένες επαρχίες.
Το ΑΚΕΛ ολοκληρώνει σήμερα και τυπικά τη διαδικασία με την επικύρωση των ψηφοδελτίων από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Προηγήθηκαν οι επαρχιακές συνδιασκέψεις όπου ανακοινώθηκαν τα ψηφοδέλτια κάθε επαρχίας. Έκλεισε ψηφοδέλτια σε όλες τις επαρχίες στη βάση των χρονοδιαγραμμάτων που έθεσε. Από εκεί και πέρα, οι απόψεις είναι διιστάμενες ως προς τη δυναμική των υποψηφίων, με κάθε επαρχία να έχει τις ιδιαιτερότητές της. Η προδιαγραφόμενη αποχώρηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου και η δυσαρέσκεια του Κώστα Κώστα είναι παράγοντες που ενδεχομένως να έχουν αντίκτυπο στο κόμμα. Το κόμμα βγαίνει αρκετά δυναμικά στις τοποθετήσεις του έναντι της κυβέρνησης και του ΔΗΣΥ, αλλά την ίδια ώρα η ηγεσία του δέχεται κριτική ότι αφήνει στο απυρόβλητο το ΕΛΑΜ, τον Φειδία Παναγιώτου και το Άλμα. Παρουσιάζει αρκετά υψηλή συσπείρωση, με την ηγεσία να μιλά για ανάγκη διεύρυνσης της βάσης, την ίδια ώρα όμως δέχεται κριτική ότι απευθύνεται ουσιαστικά στον σκληρό κομματικό πυρήνα.