Η κυβέρνηση μιλάει, η γη διψάει

Του Παναγιώτη Βασιλείου
Η κατάσταση με το νερό στην Κύπρο παραμένει δύσκολη, παρά τις πρόσφατες βροχοπτώσεις. Παρότι η κυβέρνηση διατυμπάνιζε ότι έλυσε το Υδατικό (και όχι μόνο), στην πράξη αυτό δεν έχει συμβεί καθώς έχουν γίνει μόνο κάποια πολύ περιορισμένα βήματα.
Η πραγματικότητα είναι ότι η γη απορροφά το νερό πριν καν αυτό φτάσει στα φράγματα, αφήνοντας τα αποθέματα σε οριακά επίπεδα και προκαλώντας έντονη ανησυχία για τη γεωργία και την καθημερινή ζωή των πολιτών.
Η ξηρασία που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια έχει καταδείξει με σαφήνεια πόσο σημαντική είναι η σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Η απουσία ολοκληρωμένου σχεδιασμού, η έλλειψη υποδομών για ανακύκλωση του νερού και η ανεπαρκής στήριξη της αγροτικής παραγωγής καθιστούν την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη. Οι αγρότες, που εξαρτώνται αποκλειστικά από τις καιρικές συνθήκες για την παραγωγή τους, βρίσκονται σε καθεστώς αναμονής και αβεβαιότητας, ενώ η Πολιτεία περιορίζεται συχνά σε διακηρύξεις χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Η ανάγκη για στρατηγική διαχείριση του νερού και ανάπτυξη σύγχρονων υποδομών είναι επιτακτική. Η αξιοποίηση του ανακυκλωμένου νερού, οι αφαλατώσεις και ο σωστός προγραμματισμός στη χρήση των φραγμάτων θα μπορούσαν να μειώσουν τους κινδύνους για τις καλλιέργειες και την παραγωγή τροφίμων. Παράλληλα, η στήριξη της εσωτερικής αγοράς, η ενίσχυση των λαϊκών αγορών και η οργάνωση δημοπρατηρίων θα μπορούσαν να δώσουν ουσιαστική προοπτική στον πρωτογενή τομέα, ενισχύοντας την αυτάρκεια της χώρας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το χαλλούμι, προϊόν σύμβολο της Κύπρου. Η προστασία του ΠΟΠ χαλλουμιού πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, όχι μόνο για την εξαγωγική του αξία, αλλά και για την αναγνώριση της ταυτότητας και της παράδοσης της χώρας. Αν δεν υπάρξει σαφής και σταθερή πολιτική, κινδυνεύουμε να χάσουμε ένα πολύτιμο κεφάλαιο για τον πρωτογενή τομέα.
Συνολικά, η Κύπρος χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το νερό, που θα συνδυάζει επενδύσεις σε υποδομές, σωστή διαχείριση και στήριξη των αγροτών. Τα μικρά βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες μας και η Πολιτεία οφείλει να δείξει συνέπεια και συνέχεια στις δεσμεύσεις της. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ότι το νερό δεν θα χάνεται στο έδαφος, αλλά θα καταλήγει στα φράγματα και στις καλλιέργειες, παρέχοντας σιγουριά και σταθερότητα για όλους.
Η λύση δεν είναι απλώς να περιμένουμε τις βροχές ή να αρκούμαστε σε επικοινωνιακές διακηρύξεις. Απαιτείται όραμα, σχέδιο και πρακτικά μέτρα. Οι πολίτες και οι αγρότες χρειάζονται ουσιαστική υποστήριξη και ξεκάθαρες προτεραιότητες, όχι μόνο λόγια. Το νερό είναι ζωή και η διαχείρισή του πρέπει να είναι σοβαρή υπόθεση για τη χώρα.
Ταυτόχρονα, η κοινωνία οφείλει να συμμετέχει ενεργά στη διαχείριση των υδάτων και να κάνει την αρχή, με την προσδοκία ότι η Πολιτεία θα σταθεί πραγματικός αρωγός!