Η ουσία του Κυπριακού

Μετά από τις διαδικασίες στα κατεχόμενα, οι έποικοι και οι Τουρκοκύπριοι καθόρισαν ως εκπρόσωπό τους τον Τουφάν Έρχιουρμαν σε αντικατάσταση του Τατάρ. Όταν τελείωσαν αυτές οι διαδικασίες στα κατεχόμενα και αντικαταστάθηκε, λόγω αφυπηρέτησης, ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ και διοικητής των κυανοκράνων κ. Κόλιν Στιούαρτ τον οποίον διαδέχτηκε ο κ. Κασίμ Ντιανιέ, διευθετήθηκε συνάντηση κοντά στο αεροδρόμιο Λευκωσίας με παρουσία των Ηνωμένων Έθνών, του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη και του Τουφάν Έρχιουρμαν.
Τα Ηνωμένα Έθνη μετά τη συνάντηση εξέδωσαν ανακοίνωση, που παρουσιάστηκε με κάποια σχόλια από τον δημοσιογράφο Αντρέα Πιμπίσιη, μαζί με δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη («Φ», 12.12.2025). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την ικανοποίηση του λέγοντας, «γιατί ήταν μια πολύ καλή συνάντηση μετά από πολύ καιρό και χαίρομαι πρωτίστως γιατί έγινε και περισσότερη ώρα συζήτηση σε σχέση με το Κυπριακό, εξ ου και η συγκεκριμένη αναφορά στο ανακοινωθέν των Ηνωμένων Εθνών». Άρα λογικά προκύπτει ότι, όχι μόνο γνωρίζουν την ουσία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το Εθνικό Συμβούλιο, που συνεκλήθη λίγες μέρες μετά, καθώς και η τουρκική πλευρά και τα Ηνωμένα Έθνη, αφού αυτή συζητήθηκε στη συνάντησή στο σπίτι του μένει ο κ. Ντανιέλ σε τέτοιο βαθμό που έκανε «όλους χαρούμενους», με βάση τη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να συζητηθεί το κυπριακό χωρίς αναφορά στην ουσία του. Ενώ δηλαδή όλοι γνωρίζουν την ουσία του Κυπριακού, κανένας μέχρι τώρα δεν την είπε στους Κύπριους πολίτες. Παράλληλα έχουμε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στις δημόσιες δηλώσεις και συγκεντρώσεις του να μιλά για απελευθέρωση και συνένωση του κράτους.
Δηλαδή, προκύπτει σαν λογική διαπίστωση ότι και ο εκπρόσωπος της κατοχικής Τουρκίας και τα Ηνωμένα Έθνη δέχονται αυτούς τους σκοπούς και μάλιστα είναι και χαρούμενοι.
Ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τα μέχρι στιγμής δεδομένα φαίνεται να είναι ο μόνος που ουσιαστικά χειρίζεται το Κυπριακό και το Εθνικό Συμβούλιο ενημερώνεται μετά και παράλληλα ότι θα διεκδικήσει ακόμα μία πενταετία. Κατά την άποψη μου είναι δικαίωμα του, αλλά ταυτόχρονα και υποχρέωση του να πει την αλήθεια στους πολίτες για να ψηφίσουν ή να καταψηφίσουν, ταυτόχρονα να γνωρίζουν τι επιδιώκει ο κ. Χριστοδουλίδης και πώς θα το πετύχει. Προηγούνται βέβαια οι βουλευτικές εκλογές των οποίων το αποτέλεσμα και οι συμμαχίες που πιθανόν να διαμορφωθούν να δημιουργήσουν νέα δεδομένα. Λύση δεν φαίνεται ότι θα υπάρξει σύντομα. Υπάρχει όμως το κεκτημένο των συνομιλιών και ότι λέγει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ο συνομιλητής στις επίσημες επαφές/συνομιλίες καταγράφεται. Θα είναι πιθανό ανυπέρβλητο εμπόδιο αν πιαστούν να λέγουν άλλα και να εννοούν άλλα. Η διπλωματία δεν είναι για τον καθορισμό στόχων αλλά για τις συνομιλίες. Ο στόχος πρέπει, κατά την άποψή μου, να είναι καθαρός σε εχθρούς και φίλους. Δεν παίζουμε με την κατοχή και τους πολίτες. Όσα χρόνια και θυσίες και αν χρειαστούν. Όταν υπάρχει κατοχή, ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι άλλος από την απελευθέρωση. Όσο καιρό και αν χρειαστεί και όσες δυσκολίες και αν υπάρξουν, για να πραγματοποιηθεί.
Συζητούν όπως λένε μετρά οικοδόμησης εμπιστοσύνης ΜΟΕ τα οποία σύμφωνα με τις δηλώσεις τους δεν θα αντικαταστήσουν τη λύση. Όμως αυτά δημιουργούν κεκτημένο των συνομιλιών και επομένως δύσκολα μπορούν να αλλάξουν μετά, όταν μάλιστα για πρώτη φορά, απ’ ότι γνωρίζω, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας βάζει θέμα αμοιβαιότητας. Γιατί στα ΜΟΕ δεν συζητείται η τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο; Αυτή δεν προκαλεί;
Παράλληλα καμιά σχετική συζήτηση για το θέμα των εποίκων. Απ’ ότι γνωρίζω ο ΟΗΕ διαθέτει άτομα που μπορούν να συγκροτήσουν κατάλληλη ομάδα που να καταγράψει τον πληθυσμό των κατεχομένων με συμμετοχή και άλλων ατόμων που θα εισηγηθεί η ΚΔ. Έτσι θα μάθουμε και από τρίτους ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των εποίκων, στις κατεχόμενες περιοχές, που κάποιοι μιλούν για 500.000, άλλοι για 600.000 μέχρι και 1εκατ. με υπολογισμούς και χωρίς στοιχεία από τρίτους. Είναι γνωστό σε όλους ότι η τουρκική πλευρά έχει αυτά τα στοιχεία, που κανένας άλλος γνωρίζει, αλλά επίσημα δεν τα έχει ζητήσει κανένας. Δυστυχώς όχι μόνο αυτό αλλά αναγνωρίζουμε σιωπηλά την παρουσία των εποίκων με την αποδοχή των εκλεγομένων όταν συγχαίρομε τους εκλεγέντες και κυνηγούμε όσους Τουρκοκύπριους υποστηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία και αρνούνται τον έλεγχο τους από τον Ερντογάν ενώ είναι ολοφάνερο ότι ο Ερντογάν ξεκινά από την στρατιωτική παρουσία και επιδιώκει μέσω των εποίκων, της θρησκείας και άλλων βασικών αναγκών (π.χ. νερό, ρεύμα κ.λπ.) όχι μόνο να ελέγξει τους Τουρκοκύπριους αλλά αργότερα και όλη την Κύπρο και κάποια στιγμή να ζητήσει και δημοψήφισμα. Αφού δηλαδή αλλάξει τον δημογραφικό χαρακτήρα της κυπριακής δημοκρατίας θα ζητήσει εφαρμογή δημοκρατικών διαδικασιών. Το παράδειγμα της Αλεξανδρέττας δείχνει τον δρόμο και τις τεχνικές.
Όταν λοιπόν ο Έρχιουρμαν αρνείται να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά παράλληλα ζητά να δοθεί υπηκοότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε παιδιά Τουρκοκυπρίων που έχουν ένα γονέα με κυπριακή ταυτότητα, ουσιαστικά συντάσσεται με τον Ερντογάν και εναντίον της ΚΔ.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι αντιμετωπίζουμε και ζούμε ένα υπαρξιακό πρόβλημα. Ή δηλαδή θα σώσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία ή χανόμαστε. Ο αγώνας μας δεν είναι αγώνας ταχύτητας αλλά υπερμαραθώνιος. Μην περιμένουμε από τους ξένους να αγωνιστούν για μας. Όλοι δυστυχώς κοιτάζουν τα συμφέροντά τους. Συμπαράσταση σε ανύπαρκτο αγώνα και ανθρώπους της πολυθρόνας δεν υπάρχει. Η Κύπρος διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα. Δεν έχει στόχο να κατακτήσει άλλους λαούς ή κράτη αλλά επιδιώκει απλά να ζήσει ειρηνικά και ανεξάρτητη στον τόπο που την έταξε η ιστορία και η γεωγραφία.
*Πρώην Βουλευτής