Θα μπορούσαμε να ζήσουμε ένα 24ωρο χωρίς διαδίκτυο;

Ένα εσωτερικό πρόβλημα στο δίκτυο της Cloudflare, που όπως λέει η εταιρεία δεν οφείλεται σε κυβερνοεπίθεση παρέλυσε για μερικές ώρες ένα σημαντικό μέρος του διαδικτύου προκαλώντας έναν κάποιο πονοκέφαλο, αλλά όχι πανικό.
Είμαστε όμως βέβαιοι ότι σε μια πολύωρη παράλυση του διαδικτύου, μια διακοπή από τις υπηρεσίες που απολαμβάνουμε μέσω internet τα δισεκατομμύρια χρήστες θα αντιδράσουν με την ίδια ψυχραιμία;
Έχουμε μνήμη πώς ήταν ο κόσμος πριν μάθουμε να κάνουμε τα πάντα μέσω μίας σύνδεσης; Δύσκολα η απάντηση θα είναι καταφατική, ειδικά για τις γενιές που δεν έχουν μνήμη του αναλογικού κόσμου. Τότε που οθόνη νοείτο μόνο η τηλεόραση, η οποία μάλιστα έκλεινε για κάποιες ώρες. Τότε που δεν υπήρχε σύνδεση, ούτε αποσύνδεση.
Μπορούμε να σηκωθούμε το πρωί χωρίς να σερφάρουμε για να μάθουμε τα νέα; Χωρίς να τσεκάρουμε πόση κίνηση θα βρούμε στο δρόμο για τη δουλειά; Θα έχουμε προνοήσει να έχουμε μετρητά, καθώς ούτε τα ATM, ούτε οι on line αγορές, ούτε οι ανέπαφες πληρωμές θα ήταν για αρκετές ώρες μη διαθέσιμα;
Θα μπορούσαμε να αποχωριστούμε τις ψηφιακές υπηρεσίες του κράτους; Θα μπορούσε το ίδιο το κράτος να λειτουργήσει πλέον off line;
Η ζωή μας, ακόμα και οι απλούστερες καθημερινές λειτουργίες έχουν γίνει σύμφυτες με το διαδίκτυο, είμαστε εθισμένοι στο νέο τρόπο συλλογής πληροφοριών και υπηρεσιών, είμαστε με έναν τρόπο «όμηροι» μιας τεχνολογίας που μας έχει κάνει τη ζωή πιο εύκολη σε πολλά πράγματα, αλλά μας έχει αποκόψει από τη ζωή χωρίς τη χρήση της. Κάθε φορά που διαβάζουμε για ένα ψηφιακό blackout θεωρούμε εξ ορισμού ότι αυτό είναι κάτι προσωρινό, οι αντοχές περιορίζονται σε μερικές ώρες. Το off line τελικά είναι από τους μεγαλύτερους εφιάλτες μας.