Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα. Αναφορά στη Γέννηση του Χριστού

«Χριστούγεννα σιμώνουνε, χαρά σ’ όλο τον κόσμο, χαρά σ’ όλη τη γη», «Δόξα εν υψίστοις και επί γης ειρήνη»
Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Κυκκώτη
Η Ορθοδοξία κι ο Ελληνισμός στην ιστορική τους πορεία πρόσφεραν στην Ανθρωπότητα και στην Παγκόσμια Κοινωνία όλες εκείνες τις πνευματικές αξίες που αναδεικνύουν το άτομο σε πρόσωπο, που εξασφαλίζουν με πολύ κόπο και θυσίες την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Οι άγιοι μας και οι κορυφαίοι ήρωες μας και αυτοί που τιμά η Ιστορία του Έθνους μας κι ολόκληρη η Ανθρωπότητα, διέθεταν αυτό το ήθος που χαρακτηριζόταν από το μεγαλείο της πίστεως στο Θεό.
Η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός είναι το κέντρο του πνευματικού λίκνου που χρειάζεται σήμερα όχι μόνο το Έθνος μας, αλλά κι ολόκληρη η Παγκόσμια Κοινωνία για να υπερβεί την κρίση που την μαστίζει επικίνδυνα και απειλητικά, είτε είναι η επιλογή των όπλων για να λυθούν πολύπλοκα προβλήματα, είτε η κρίση αυτή είναι οικονομική, είτε περιβαλλοντολογική, είτε οικολογική, είτε πολιτική για δημοκρατικοποίηση καταπιεσμένων κοινωνιών που της στερούν το αγαθόν της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Άλλωστε στην ιστορία των Λαών, όταν αδικούνται, αν δεν επιλέξουμε να επιφέρουμε δικαιοσύνη με ειρηνικά μέσα, αναπόφευκτα η δικαιοσύνη έρχεται με βίαια μέσα, ρισκάροντας και τοπικά και παγκόσμια το θέμα της ασφάλειας, της ειρήνης και της ευημερίας των Λαών.
Ο ρόλος των Πολιτικών Αρχηγών και των Θρησκευτικών Αρχηγών και μάλιστα των Ορθοδόξων Προκαθημένων είναι μεγίστη για να ξυπνήσουν οι πνευματικές δυνάμεις της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού μέσα από το Φως της Φάτνης της Βηθλεέμ της Γεννήσεως του Χριστού για να ξαναγεννηθεί ανάμεσα στους ανθρώπους η ελπίδα για να ζήσουμε σε ένα καλύτερο κόσμο για όλους μας. Ένα κόσμο ειρηνικό, ένα κόσμο χωρίς πολέμους και φτώχεια και κοινωνικές αδικίες, ένα κόσμο δίκαιο, ένα κόσμο που να τον κοσμούν φωτισμένες ηγετικές μορφές που θα μας ενώνουν και να μας οδηγούν στη προστασία της ζωής ως δώρο Θεού.
Η Ευαγγελική Περικοπή της Κυριακής πριν από τα Χριστούγεννα αναφέρεται στο ιστορικό γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού και μάλιστα στο σκοπό του Μεγάλου αυτού Μυστηρίου που διαχώρισε για πάντα την παγκόσμια Ιστορία της Ανθρωπότητας σε προ Χριστού εποχή και μετά Χριστό. Σκοπός της Γεννήσεως του Χριστού είναι να μας σώσει ο Θεός από τις αμαρτίες μας και να μας ανοίξει την οδόν της κατά χάριν θεώσεως μας.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο κορυφαίος Πατέρας της Εκκλησίας μας, ο άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, «ο Θεός ενηνθρώπησεν ίνα ημείς θεοποιηθώμεν».
Στην Ευαγγελική περικοπή του Αποστόλου Ματθαίου στο πρώτο κεφάλαιο στα χωρία 1 – 25, μετά την παράθεση των ιστορικών στοιχείων του γενεαλογικού δέντρου του Ιησού, στην πραγματικότητα του Ιωσήφ του μνήστορος, βλέπουμε στο τέλος την κλονισμένη του πίστη που δεν μπορούσε να κατανοήσει το Μέγα Μυστήριο του Θεού. Ήταν έτοιμος να εξαποστείλει την Παρθένο Μαρία, υποψιαζόμενος ότι κάπου είχε κάνει κάποια απιστία και έμεινε έγκυος. Ήταν τόσο καλός άνθρωπος ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ, που γνωρίζοντας πόσο καλή, ευγενική, ευσεβής και αγία ήταν η νεαρή Μαρία, απλώς απέφυγε να την καταγγείλει δημόσια, που σήμαινε ακόμη και την καταδίκη της σε θάνατο για απιστία. Τελικά η θεία επέμβαση του Θεού στον Ιωσήφ τον βοήθησε να κατανοήσει εν μέρει το Μέγα Μυστήριο ότι δηλαδή η Παρθένος Μαρία συνέλαβε εκ Πνεύματος Αγίου κι ότι αυτός που θα γεννηθεί είναι ο Υιός του Θεού για να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. Του έδωσε μάλιστα οδηγίες του Ιωσήφ να προστατέψει την Αειπάρθενον Μαρία και να ονομάσει το θείο Βρέφος Ιησού, που σημαίνει αυτός που θα σώσει τον λαό. Μεταφραζόμενο το όνομα αυτό σε «Εμμανουήλ», σημαίνει ο Θεός μαζί μας.
Τελικά η κλονισμένη πίστη του Ιωσήφ του Μνήστορος ενισχύθηκε με την Αποκάλυψη του Θεού διά της αποστολής του Αγγέλου του να διαφοροποιηθεί η στάση του που οφειλόταν σε λανθασμένη ατομική κατανόηση. Αυτό μπορεί να συμβεί στη ζωή όλων των ανθρώπων ανάλογα με την απόσταση τους από τον Θεό. Γι’ αυτό καθημερινά στην Κυριακή προσευχή προσευχόμαστε «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς……ελθέτω η Βασιλεία Σου, ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ…». Όταν δεν δίνουμε προτεραιότητα στο άγιο Θέλημα του Θεού,στην επιλογή του κοινού καλού, αλλά στο δικό μας θέλημα, συνήθως τα κάνουμε «θάλασσα». Κάνουμε αδικίες στον εαυτό μας, στο συνάνθρωπό μας και στο Περιβάλλον, ασεβούμε με τη μόλυνση και την ανεύθυνη ζωή μας και στη δημιουργία του Θεού.
Η σημερινή αποστολική περικοπή που διαβάζουμε από το ενδέκατο κεφάλαιο της προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου αναφέρεται στο μεγαλείο της πίστεως του Πατριάρχη Αβραάμ που τα εγκατέλειψε όλα για μια χώρα άγνωστη που έμελλε να γίνει ο Πατριάρχης του περιούσιου Λαού του Θεού από τον οποίον προήλθε ο Ιησούς. Στο ίδιο κεφάλαιο αναφέρονται τα παραδείγματα των μεγάλων Προφητών που κυριολεκτικά άλλαξαν τον κόσμο με την εμμονή τους στο μεγαλείο της πίστεως τους στον Θεόν. Αυτή η ακλόνητη πίστη στον Θεόν των αγίων ανθρώπων που έζησαν προ Χριστού χρειάζεται να έχει κι ο σύγχρονος άνθρωπος για να εισέλθει στο μεγαλείο της σωστής προσέγγισης του Θείου Μυστηρίου της Γεννήσεως του Χριστού και να ζήσει σωτηριολογικά τα γεγονότα των Χριστουγέννων και του αγίου Δωδεκαημέρου που η Εκκλησία μας εορτάζει. Αυτό το μεγαλείο της πίστεως στο Θεό χρειάζεται και σήμερα η εποχή μας για να ξεπεράσουμε την παγκόσμια κρίση που μαστίζει την σύγχρονη κοινωνία μας. Αχρείαστοι καταστροφικοί πόλεμοι, όπως στην Ουκρανία και στη Γάζα, αλλά και η συνεχής οικολογική καταστροφή εκ μέρους των ανθρώπων που αν συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο ζωής θα κάνουμε το Πλανήτη μας ένα απέραντο νεκροταφείο. Χωρίς πίστη στο Θεό, δεν μπορούμε να επιλέξουμε το διάλογο για να λύσουμε πολύπλοκα προβλήματα που απειλούν την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων.
Η πίστη όμως προϋποθέτει τιμιότητα, εργατικότητα, ευσέβεια, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αγιότητα βίου, προσευχή, νηστεία, άσκηση, αυτοθυσία, ηρωισμό και αλληλοστήριξη. Για να γεννηθεί μέσα μας το Θείο Βρέφος της Βηθλεέμ και να αλλάξουμε το κόσμο που ζούμε σε καλύτερο, πρέπει να έχουμε μέσα μας αυτές τις θεανθρώπινες αρετές.
Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένο το νέο έτος.