Με την κοινωνία ή με τα συμφέροντα

Του
Κωνσταντίνου Ζαχαρίου
Ο κρατικός προϋπολογισμός δεν είναι ένας τεχνικός πίνακας αριθμών. Είναι πολιτική πράξη και καθρέφτης προτεραιοτήτων. Εκεί φαίνεται ποιος στέκεται δίπλα στην κοινωνία και ποιος επιλέγει να υπηρετεί συμφέροντα. Και η φετινή διαδικασία ψήφισής του το ανέδειξε με απόλυτη σαφήνεια.
Αποτυπώθηκε καθαρά η σύγκρουση δύο πολιτικών φιλοσοφιών που καταγράφεται εδώ και μήνες: Από τη μία, η πολιτική στήριξης των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, των φοιτητών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων· από την άλλη, μια πολιτική πλήρους ευθυγράμμισης με τα τραπεζικά συμφέροντα και το κατεστημένο.
Στη Βουλή, το ΑΚΕΛ κατέθεσε συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες τροπολογίες με ξεκάθαρο κοινωνικό πρόσημο. Αντίθετα, η συντονισμένη στάση ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και ΕΛΑΜ –με συχνή συνδρομή της ΔΗΠΑ και της ΕΔΕΚ– λειτούργησε ως ανάχωμα σε κάθε πρόταση που απαντούσε σε πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.
Δεν ήταν κάτι καινούργιο. Το ίδιο έργο το είδαμε και στο ζήτημα της φορολογικής μεταρρύθμισης, με πολιτικά παζάρια και παρασκηνιακές συνεννοήσεις. Και όπως πάντα, το κόστος το πληρώνει η κοινωνία.
Τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά. Καταψηφίστηκε η πρόταση του ΑΚΕΛ για διάθεση αδιάθετων κονδυλίων της φοιτητικής χορηγίας σε φοιτητικά επιδόματα, όπως και η πρόταση για κάλυψη σίτισης άπορων μαθητών σε Θερινά Σχολεία. Καταψηφίστηκε η απαγόρευση της πρόσληψης μέσω αγοράς υπηρεσιών για μόνιμες ανάγκες, που θα περιόριζε την εργασιακή επισφάλεια των νέων, καθώς και η υποχρεωτική ενημέρωση της Βουλής για τα αποθέματα σιτηρών, ζήτημα κρίσιμο για την επισιτιστική ασφάλεια.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν και η στάση στο έργο GSI. Παρά το γεγονός ότι τελεί υπό έρευνα από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και έχει χαρακτηριστεί οικονομικά μη βιώσιμο, η πρόταση του ΑΚΕΛ για σταύρωμα του κονδυλίου απορρίφθηκε από τη συμμαχία ΔΗΣΥ–ΔΗΚΟ–ΕΛΑΜ.
Και σαν επιστέγασμα, η κοινή στάση ΔΗΣΥ–ΔΗΚΟ–ΕΛΑΜ στα κονδύλια που αφορούν τον Γρίβα Διγενή, η οποία, σε συνδυασμό με το ζήτημα του μνημείου για τους καταδρομείς του προδοτικού πραξικοπήματος, αποκαλύπτει ένα ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα.
Μπροστά στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, τα συνθήματα θα περισσέψουν. Όμως οι πολίτες έχουν πλέον μπροστά τους συγκεκριμένα γεγονότα. Έχουν δει ποιος παλεύει μέσα στη Βουλή για την κοινωνία και ποιος στέκεται απέναντί της.
Το ΑΚΕΛ δεν περιορίζεται σε διακηρύξεις. Καταθέτει προτάσεις, συγκρούεται με συμφέροντα και υπερασπίζεται έμπρακτα την κοινωνία. Και όσο πιο ισχυρό είναι, τόσο πιο ισχυρή είναι η φωνή της κοινωνικής πλειοψηφίας στη Βουλή. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα της επόμενης μέρας.