Παιδιά off line μέχρι τα 16;

Στη Δανία αποφάσισαν ότι κάτω από τα 15 δεν έχει social media. Στην Αυστραλία το πάνε ένα βήμα πιο πάνω, με νόμο που από τον άλλο μήνα βάζει «λουκέτο» στους λογαριασμούς κάτω των 16, υποχρεώνοντας τις πλατφόρμες να μπλοκάρουν τη δημιουργία και διατήρηση τέτοιων λογαριασμών με συστήματα επαλήθευσης ηλικίας.
Δεν είναι επίδειξη αυστηρότητας. Είναι μια απελπισμένη προσπάθεια των κοινωνιών να προλάβουν το κακό, αντί να ανάβουν κεράκια μετά την επόμενη αυτοκτονία εφήβου που εκβιάστηκε με γυμνές φωτογραφίες, το επόμενο βίντεο ξυλοδαρμού που γίνεται «viral», την επόμενη ομαδική διαπόμπευση σε chat.
Οι μεγάλοι παίζουν τον ρόλο του «προοδευτικού» υπερασπιζόμενοι την «ελευθερία έκφρασης» των 13χρονων στο TikTok, την ώρα που ξέρουν πολύ καλά πως οι ίδιες πλατφόρμες είναι σχεδιασμένες να αποσπούν την προσοχή και να ενισχύουν τις αδυναμίες των παιδιών, πιο αποτελεσματικά και από καζίνο.
Η Αυστραλία στήνει ολόκληρο μηχανισμό με πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων για τις εταιρείες που δεν θα παίρνουν «εύλογα μέτρα» να κρατούν τους κάτω των 16 έξω από τα social.
Η Δανία ετοιμάζεται να γίνει η πρώτη χώρα της Ευρώπης με εθνικό όριο ηλικίας για τα social, κάτω από το οποίο είτε δεν μπαίνεις καθόλου είτε χρειάζεσαι ρητή γονική συναίνεση.
Κι εδώ; Εδώ ακόμα τσακωνόμαστε για το αν πρέπει να απαγορευτούν τα κινητά στα διαλείμματα. Σαν να συζητάμε για το αν επιτρέπεται να τρώει το παιδί πατατάκια στην αυλή, ενώ στο κινητό του παίζει ρωσική ρουλέτα με ανώνυμους λογαριασμούς, εκβιασμούς και bullying.
Η απαγόρευση πρόσβασης για τους κάτω των 16 δεν είναι πανάκεια. Τα παιδιά πάντα θα βρίσκουν τρόπους να ξεγλιστρούν καθώς τα VPN δεν τα έμαθαν μόνο οι φοιτητές. Όμως στέλνει ένα μήνυμα. Λέει ότι η κοινωνία αναλαμβάνει την ευθύνη να τραβήξει μια γραμμή και να πει σε βιομηχανίες δισεκατομμυρίων «έως εδώ με τα παιδιά μας».
Ίσως λοιπόν να ήρθε η ώρα να το συζητήσουμε σοβαρά και εδώ.
Όχι με πανικό, όχι με ηθικούς παντογνώστες στα κανάλια, αλλά με ένα ξεκάθαρο πλαίσιο.
Γιατί σήμερα, ο μόνος πραγματικός «έλεγχος» είναι αν οι γονείς θα πάρουν χαμπάρι τι συμβαίνει από το κλάμα του παιδιού πίσω από κλειστή πόρτα. Και αυτό, για μια οργανωμένη κοινωνία, είναι τουλάχιστον ντροπιαστικό.
Μ.Κα.