Πολυκάρπου: Η κυβέρνηση απέφυγε να αγγίξει τον συσσωρευμένο πλούτο και τα πολύ υψηλά εισοδήματα

Η κοινωνικά άδικη και ετεροβαρής μεταρρύθμιση μεταφέρει το βάρος στα χαμηλά και μεσαία στρώματα
«Η στάση ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΛΑΜ αποτελεί ξεκάθαρη πολιτική επιλογή υπέρ του μεγάλου πλούτου»
Άδικη και ετεροβαρή χαρακτηρίζει τη φορολογική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης, που ενέκρινε την Πέμπτη η Βουλή, ο επικεφαλής του τομέα οικονομίας του ΑΚΕΛ, Χάρης Πολυκάρπου. Στη συνέντευξή του στη «Χαραυγή» εξηγεί τη θέση του κόμματος αναδεικνύοντας ότι τα χαμηλά εισοδήματα δεν ωφελούνται, η μεσαία τάξη στηρίζεται ανεπαρκώς και ο συσσωρευμένος πλούτος παραμένει ουσιαστικά ανέγγιχτος. Παράλληλα, καταγγέλλει την άρνηση μείωσης έμμεσων φόρων, τη μη φορολόγηση υπερκερδών και μεγάλης ακίνητης περιουσίας και υπογραμμίζει ότι χωρίς φορολογική δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη ούτε βιώσιμη ανάπτυξη.
Συνέντευξη στον Μιχάλη Μιχαήλ
Το ΑΚΕΛ υποστήριξε στη Βουλή ότι η φορολογική μεταρρύθμιση παραμένει κοινωνικά άδικη, ετεροβαρής και ημιτελής. Πού ακριβώς στηρίζετε αυτή τη θέση;
Η θέση μας δεν είναι ιδεολογική εμμονή, αλλά πολιτικό συμπέρασμα βασισμένο στα ίδια τα στοιχεία της μεταρρύθμισης και στις επιλογές που έγιναν. Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε κάποιες αλλαγές που αφορούν το αφορολόγητο εισόδημα και τις φορολογικές κλίμακες, κάτι που δίνει μια περιορισμένη ανάσα σε μέρος της μεσαίας τάξης. Όμως, την ίδια στιγμή, απέφυγε συστηματικά να αγγίξει τον συσσωρευμένο πλούτο και τα πολύ υψηλά εισοδήματα. Αυτή η επιλογή καθιστά τη μεταρρύθμιση κοινωνικά άδικη και ετεροβαρή, διότι μεταφέρει το βάρος στα χαμηλά και μεσαία στρώματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο όσους έχουν τη μεγαλύτερη φοροδοτική ικανότητα.
Ας ξεκινήσουμε από το αφορολόγητο. Ποιοι τελικά ωφελούνται και ποιοι όχι;
Για να είμαστε ειλικρινείς, όσοι βρίσκονται κάτω από το αφορολόγητο εισόδημα δεν ωφελούνται καθόλου από την αύξησή του. Αυτοί οι πολίτες δεν πλήρωναν φόρο εισοδήματος ούτε πριν. Άρα η αλλαγή αυτή δεν τους αγγίζει. Κι όμως, είναι αυτοί που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της ακρίβειας μέσω των έμμεσων φορολογιών: ΦΠΑ, καύσιμα, ηλεκτρικό ρεύμα, φόροι κατανάλωσης. Εκεί έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα, με ουσιαστικές μειώσεις έμμεσων φόρων, κάτι που η κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν αρνήθηκαν.
Για τη μεσαία τάξη έγινε πράγματι ένα βήμα;
Ναι, έγινε ένα βήμα και το αναγνωρίζουμε. Η αύξηση του αφορολόγητου κατά περίπου 2.500 ευρώ και η αναπροσαρμογή των κλιμάκων προσφέρουν μια κάποια φορολογική ελάφρυνση στη μεσαία τάξη. Όμως αυτό το βήμα είναι ανεπαρκές και ανολοκλήρωτο, διότι την ίδια στιγμή δεν αυξήθηκε η φορολογία για τα πολύ υψηλά εισοδήματα, με αποτέλεσμα αυτά να επωφελούνται δυσανάλογα περισσότερο. Έτσι, η μεσαία τάξη δεν ενισχύεται όσο θα μπορούσε, ενώ συνεχίζει να πιέζεται από το κόστος ζωής.
Ποια ήταν η βασική πρόταση του ΑΚΕΛ σε αυτό το σημείο;
Η πρότασή μας ήταν ξεκάθαρη: εισαγωγή επιπλέον φορολογικού συντελεστή 45% για εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ. Μιλάμε για περίπου το 2% του πληθυσμού. Είναι κοινωνικά άδικο αυτό το 2% να απολαμβάνει μεγαλύτερες ελαφρύνσεις από τη μεσαία τάξη. Αντίθετα, θα έπρεπε να συνεισφέρει περισσότερο, ώστε να δημιουργηθούν έσοδα για τη στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, της στέγης και της κοινωνικής πολιτικής.
Πόσος κόσμος τελικά δεν επηρεάζεται ουσιαστικά από τη μεταρρύθμιση;
Περίπου το 50% του πληθυσμού βρίσκεται ήδη κάτω από το αφορολόγητο. Με την αύξηση του ορίου, η κυβέρνηση εκτιμά ότι το ποσοστό αυτό θα φτάσει κοντά στο 60%. Δηλαδή, μόνο ένα επιπλέον 10% επωφελείται άμεσα. Όμως, την ίδια ώρα, οι φορολογικές ελαφρύνσεις για τα πολύ υψηλά εισοδήματα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερες, γεγονός που εντείνει τις ανισότητες αντί να τις μειώνει.
Γιατί επιμένετε τόσο στη μείωση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα;
Διότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι βασικό αγαθό. Ο ΦΠΑ 19% λειτουργεί ως μόνιμος μηχανισμός μεταφοράς βάρους στα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η πρότασή μας για μείωση στο 5% θα έδινε άμεση και ουσιαστική ανακούφιση. Ο πληθωρισμός μπορεί να έχει περιοριστεί, αλλά οι τιμές παραμένουν υψηλές. Το κόστος ζωής δεν μειώθηκε και δεν πρόκειται να μειωθεί χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις.
Υποστηρίζετε ότι χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία;
Απολύτως. Μετά από περισσότερα από 20 χρόνια, υπήρχε η δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα πραγματικά σύγχρονο και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Αντί γι’ αυτό, επιλέχθηκε μια μεσοβέζικη μεταρρύθμιση, που δεν αγγίζει τις βαθύτερες ανισότητες και προστατεύει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Τι έγινε με τις προτάσεις για φορολόγηση μεγάλης ακίνητης περιουσίας;
Καταθέσαμε πρόταση για φορολόγηση μεγάλης ακίνητης ιδιοκτησίας άνω των τριών εκατομμυρίων ευρώ. Η πρόταση καταψηφίστηκε από ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΛΑΜ. Πρόκειται για ξεκάθαρη πολιτική επιλογή υπέρ του μεγάλου πλούτου. Δεν μιλάμε για τη μικρή ιδιοκτησία, αλλά για τεράστιες περιουσίες που παραμένουν ουσιαστικά αφορολόγητες.
Ανάλογη ήταν η στάση τους και στα υπερκέρδη των τραπεζών;
Ναι. Αρνήθηκαν τη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών, που θα μπορούσε να αποφέρει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Αυτά τα έσοδα θα μπορούσαν να στηρίξουν τη στεγαστική πολιτική, τους νέους και τις ευάλωτες ομάδες. Αντί γι’ αυτό, επέλεξαν να προστατεύσουν τα υπερκέρδη.
Ποιο είναι, τελικά, το πολιτικό διακύβευμα αυτής της συζήτησης;
Δεν παίζουν με την οικονομία· παίζουν με την καθημερινότητα των πολιτών. Κάθε απόρριψη φορολόγησης του πλούτου μειώνει τη δυνατότητα του κράτους να ασκήσει κοινωνική πολιτική. Το ΑΚΕΛ βάζει ξεκάθαρα ως προτεραιότητα τη στήριξη της κοινωνίας, των εργαζομένων και των ανθρώπων που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής μας διαφοράς με τα άλλα κόμματα και αυτός είναι ο λόγος που επιμένουμε: χωρίς φορολογική δικαιοσύνη, δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη.