Τελικά ποιος επιτέθηκε στο σπίτι του Πούτιν;

Του Πατριάρχη
Στη ρωσική προπαγάνδα οι αριθμοί παίζουν τον ρόλο του σκηνοθέτη. Ούτε ένα, ούτε δύο… αλλά 91 drones, κατά τον Σεργκέι Λαβρόφ, πέταξαν προς την περιοχή όπου βρίσκεται η προεδρική κατοικία του Βλαντιμίρ Πούτιν στο Νόβγκοροντ. Όλα καταρρίφθηκαν, δεν υπήρξε ίχνος ζημιάς και δεν σημειώθηκε κανένας τραυματισμός. Ένα αφήγημα, φτιαγμένο από τους επαγγελματίες του είδους, ώστε να ακούγεται «ακριβές» και άρα πειστικό. Μόνο που η «ακρίβεια» χωρίς κανένα τεκμήριο είναι απλώς ένα παραμύθι, όπως εκείνα για την δήθεν εκπαίδευση ποντικιών, νυχτερίδων και κουνουπιών σε εργαστήρια στην Ουκρανία, για να επιτεθούν στη Ρωσία! (ναι το ακούσαμε και αυτό το 2022).
Το Reuters ξεκαθάρισε χωρίς περιστροφές ότι δεν παρουσιάστηκαν αποδείξεις για τον ισχυρισμό του Λαβρόφ. Όταν όμως ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, έφθασε στο σημείο να μιλά για «κρατική τρομοκρατία» και να προαναγγέλλει πως «έχουν ήδη επιλεγεί στόχοι» για αντίποινα, η εικόνα γίνεται ανατριχιαστική. Δεν περιγράφει κάποιο γεγονός, αλλά προετοιμάζει άλλοθι για νέα εγκλήματα.
Εδώ όμως υπάρχει μια αποκαλυπτική αντίφαση. Ενώ ο Λαβρόφ μιλά για 91 drones «πάνω» από την περιοχή της κατοικίας Πούτιν, οι ανακοινώσεις του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, για το ίδιο επεισόδιο, ανέφεραν αρχικώς καταγραφή 18 drones πάνω από την περιφέρεια του Νόβγκοροντ. Αργότερα, σε νεότερη ενημέρωση που μετέδωσε το Interfax, προστέθηκαν άλλα 23 drones. Ακόμα κι έτσι, παραμένει ένα απλό ερώτημα που δεν το απάντησε η Μόσχα. Πώς από την ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας του Υπουργείου Άμυνας που μιλά για 18 drones στο Νόβγκοροντ, και μετά για επιπλέον 23, προκύπτουν οι ισχυρισμοί για «91 drones προς την κατοικία Πούτιν», ως επίσημο αφήγημα;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι μόνο το τί ειπώθηκε αλλά γιατί ειπώθηκε;
Η ουκρανική απάντηση ήταν άμεση. Ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι διέψευσε κατηγορηματικά και προειδοποίησε ότι η Ρωσία στήνει σκηνικό για να «δικαιολογήσει» χτυπήματα σε κυβερνητικά κτήρια στο Κίεβο και για να σαμποτάρει τη ειρηνευτική διαδικασία. Πρόκειται για το γνωστό μοτίβο της Μόσχας. Πρώτα διαρρέεις το παραμύθι, μετά δείχνεις πρόθεση για αντίποινα και στο τέλος ζητάς από όλους να σε χειροκροτήσουν για την «αυτοσυγκράτηση» σου.
Το ανησυχητικό είναι ότι το Κρεμλίνο έσπευσε να περάσει τον ισχυρισμό απευθείας στην Ουάσιγκτον. Ο Πούτιν μίλησε με τον Ντόναλντ Τραμπ, με το Κρεμλίνο να λέει πως η ρωσική στάση στις συνομιλίες θα «αναθεωρηθεί» μετά την επίθεση, την οποία το Κίεβο χαρακτηρίζει κατασκευασμένη. Όταν η Μόσχα προσπαθεί να βάλει τον Αμερικανό Πρόεδρο να αντιδράσει πάνω σε έναν ισχυρισμό χωρίς διασταύρωση, δεν επιδιώκει ειρήνη, επιχειρεί να ελέγξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα οριστεί τι είναι «πρόοδος» και τι είναι «πρόκληση».
Το κίνητρο είναι κυνικά απλό. Η Ρωσία έχει μετατρέψει τον πόλεμο σε μηχανισμό επιβίωσης του καθεστώτος. Μια πραγματική ειρήνη δεν φουσκώνει μόνο το μέγεθος των απωλειών στο μέτωπο, αλλά φουσκώνει τον λογαριασμό και στο εσωτερικό, στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ίδια την αφήγηση της μονοκρατορίας Πούτιν. Γι’ αυτό και η Μόσχα χρειάζεται διαρκώς νέα «σοκ» τα οποία παράγουν νομιμοποίηση για κλιμάκωση του πολέμου, επιστράτευση, νέα κύματα φόβου και μια διαπραγμάτευση όπου η Δύση θα σύρεται πίσω από την επόμενη ρωσική «αποκάλυψη».
Αν η Δύση θέλει να στηρίξει την ειρήνη, έχει ένα πρώτο καθήκον, και αυτό είναι να μην αγοράζει ιστορίες χωρίς αποδείξεις. Γιατί όταν νομιμοποιείς το πρόσχημα, το επόμενο χτύπημα δεν αργεί και τότε θα συζητάμε πάλι για αριθμούς και όχι για ζωές.