Το Προεδρικό, τα 100 έργα και… η μία μέρα του λαουτζίκου

Μια συλλογή 100 έργων τέχνης. Πίνακες 57 σπουδαίων ζωγράφων. Αρχαιότητες έως και 4000 ετών. Πρόκειται για την πρωτοβουλία «Κύπρος: ο Κόσμος, Τόπος, ο Λόγος η Ύλη» στο Προεδρικό Μέγαρο, για την οποία πρόσφατα μίλησε στον «Φ» η Φιλίππα Καρσερά Χριστοδουλίδη.
Το εν λόγω έργο, όπως περιγράφει η ίδια η κ. Καρσερά, επιδιώκει να αναδείξει το κτήριο του Προεδρικού ως αρχιτεκτονικό και ιστορικό σημείο αναφοράς της σύγχρονης Κύπρου. Παράλληλα, φιλοδοξεί να γνωρίσει στους αξιωματούχους – ξένους επισκέπτες του Προεδρικού, πίνακες και έργα τέχνης γνωστών Κύπριων καλλιτεχνών, όπως επίσης, και γλυπτά αρχαιολογικής αξίας.
Ως εδώ κατανοητά! Η Προεδρία της Δημοκρατίας ετοίμασε μια σημαντική συλλογή, θα τα βλέπουν οι ξένοι, θα τα βλέπουν οι αξιωματούχοι και οι εκλεκτοί… αλλά τι γίνεται με τον απλό κόσμο;
Η κ. Καρσερά, μιλώντας για κληρονομιά, αναφέρει πως «έχουν εισηγηθεί στην Διοίκηση της Προεδρίας την καθιέρωση μιας ανοικτής ημέρας για επισκέψεις από το κοινό στο Προεδρικό τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, ίσως με αφορμή τις εκδηλώσεις για την Ανεξαρτησία». Μία φορά το χρόνο, επαναλαμβάνω! Ε, δεν το λες και άνοιγμα στο κοινό και στον απλό πολίτη.
Επ’ ουδενί το Προεδρικό δεν είναι ένας προσιτός, στον μέσο Κύπριο, χώρος. Στέκει φρουρούμενο και περιφραγμένο -πολύ λογικό καθώς συντρέχουν λόγοι ασφαλείας- και υπεροπτικό πάνω στον λόφο του. Ίσως, επομένως να επρόκειτο για μια κάπως φιλολαϊκή αναφορά από πλευράς της κ. Καρσερά, η οποία ποσώς ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά περισσότερο γεννά εντυπώσεις!
Όμως, προς αποφυγή αδικιών, αναφέρθηκε παράλληλα πως έχουν «εισηγηθεί να θεσμοθετηθούν ολόχρονα οι επισκέψεις μαθητών σχολείων σε προκαθορισμένες ημέρες, στη βάση διαδικασίας του Υπουργείου Παιδείας». Εδώ, μιλάμε όντως, για μια καλύτερη προσέγγιση και μια γνωριμία των παιδιών με την τέχνη και την ιστορία της Κύπρου. Βεβαίως, μένει να δούμε στην πράξη τι σημαίνει το «προκαθορισμένες ημέρες»…
Καλή η ευαισθησία για την τέχνη. Όμως, είναι σημαντικό να δούμε πού είναι η στήριξη των καλλιτεχνών; Πού είναι ο χώρος έκφρασης των νέων; Πού είναι τα μουσεία και οι πινακοθήκες, ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση όλες τις μέρες του χρόνου;