Το προφίλ του γιου και δολοφόνου της Ελένης Παπαδοπούλου: Η απομάκρυνση από την οικογένεια, τα παράνομα rave πάρτι, τα χρέη και οι καβγάδες

Το παζλ της προσωπικότητας του άνδρα που κατηγορείται για τη δολοφονία της μητέρας του, Ελένης Παπαδοπούλου, δεν συντίθεται εύκολα.
Πίσω από την πράξη που συγκλόνισε την κοινή γνώμη ξεδιπλώνεται μια διαδρομή δεκαετιών, όπου η πολιτική εξουσία, η ιδεολογική ρήξη, η κουλτούρα του rave και η πλήρης αποσύνδεση από την εργασία και την κοινωνία συνυπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται.
Ο πατέρας του κατηγορουμένου υπήρξε κεντρικό πρόσωπο της Μεταπολίτευσης. Το 1979 εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ και με το κόμμα αυτό εξελέγη βουλευτής Έβρου το 1981 και το 1985. Στη συνέχεια διετέλεσε υπουργός Βορείου Ελλάδος από τον Ιούλιο του 1985 έως τον Φεβρουάριο του 1987, στη δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου πριν τον διαδεχθεί στο αξίωμα ο Στέλιος Παπαθεμελής.
Η οικογένεια, χάρη σε αυτή τη διαδρομή, απολάμβανε κύρος, πολιτικές διασυνδέσεις και οικονομική άνεση. Ήταν ένα περιβάλλον απόλυτα συνδεδεμένο με το κράτος, τους θεσμούς και την «κανονικότητα» της μεταπολίτευσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μεγάλωσε ο κατηγορούμενος. Σύμφωνα με πληροφορίες, από νεαρή ηλικία άρχισε να απορρίπτει ανοιχτά όχι μόνο την πολιτική διαδρομή του πατέρα του, αλλά συνολικά το σύστημα αξιών που αυτή εξέφραζε. Το ΠΑΣΟΚ, που για τη γενιά των γονιών του συμβόλιζε κοινωνική άνοδο και εξουσία, για τον ίδιο φέρεται να ταυτίστηκε με τον έλεγχο και την καταπίεση.
Η σύγκρουση αυτή δεν έμεινε σε θεωρητικό επίπεδο. Μετατράπηκε σε στάση ζωής: άρνηση της σταθερής εργασίας, αποστασιοποίηση από την οικογένεια και αμφισβήτηση κάθε θεσμού.
Τα παράνομα rave πάρτι στα Οινόφυτα
Η πιο έντονη έκφραση αυτής της ρήξης καταγράφεται τη δεκαετία του ’90. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κατηγορούμενος φέρεται να είχε οργανώσει παράνομα rave πάρτι στα Οινόφυτα, σε εκτάσεις που ανήκαν στον πατέρα του. Ήταν πάρτι δικά του, χωρίς άδειες, μακριά από κάθε επίσημο έλεγχο, σε χώρους που μέχρι τότε συνδέονταν με την οικογενειακή περιουσία και την πολιτική ισχύ.
Για τον ίδιο, το rave δεν ήταν απλώς διασκέδαση. Ήταν ιδεολογία όπως είχε πει σε συνέντευξη του. Επιστροφή στη φύση, άρνηση της πόλης, απόρριψη των κανόνων. Σε συζητήσεις του φέρεται να υιοθετούσε ακραίες θέσεις για τον ρόλο του ανθρώπου στον πλανήτη, μιλώντας για μια ανθρωπότητα που «καταστρέφει τη φύση», ενισχύοντας την εικόνα ενός ανθρώπου αποκομμένου από το κοινωνικό συμβόλαιο.
Την ίδια περίοδο, τα Οινόφυτα συνδέθηκαν με ένα τραγικό περιστατικό, τον θάνατο μιας νεαρής κοπέλας. Το γεγονός αυτό είχε τότε προκαλέσει έντονη δημόσια συζήτηση γύρω από τα rave πάρτι και τους κινδύνους που τα συνόδευαν. Σύμφωνα με πληροφορίες, το περιστατικό αυτό αποτέλεσε σημείο καμπής τόσο για την εικόνα της σκηνής όσο και για την πορεία του ίδιου.
Από το rave στη φάρμα
Μετά από εκείνη την περίοδο, ο κατηγορούμενος φέρεται να αποσύρθηκε από τα πάρτι και να στράφηκε σε μια εντελώς διαφορετική δραστηριότητα.
Δημιούργησε μια μεγάλη φάρμα, όπου ασχολήθηκε με την παραγωγή αυγών. Για ένα διάστημα, η επιλογή αυτή έδινε την εικόνα μιας προσπάθειας επανένταξης και αυτάρκειας.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, η προσπάθεια αυτή δεν είχε διάρκεια. Με τα χρόνια, η φάρμα εγκαταλείφθηκε, η παραγωγή σταμάτησε και το εγχείρημα κατέρρευσε. Από εκεί και μετά, άνθρωποι που τον γνώριζαν λένε ότι, εκτός από τη φάρμα, δεν τον έχουν δει ποτέ να κάνει άλλη δουλειά.
Οικονομική εξάρτηση και σύγκρουση
Η οικονομική του επιβίωση φέρεται να στηριζόταν αποκλειστικά στους γονείς του. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, με τα χρόνια κατανάλωνε τα χρήματά τους, γεγονός που επιβάρυνε δραματικά τη σχέση, ιδιαίτερα με τη μητέρα του.
Εκείνη προσπαθούσε να τον πιέσει να εργαστεί και να σταθεί στα πόδια του, ενώ εκείνος την πίεζε να πουλήσει το διαμέρισμα της στο Κολωνάκι για να καλύψει τα χρέη του. Ο θάνατος της γυναίκας αρχικά δεν αντιμετωπίστηκε ως εγκληματική ενέργεια. Το σκηνικό δεν παρέπεμπε εξαρχής σε δολοφονία και οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για ατύχημα ή παθολογικό επεισόδιο.
Ωστόσο, από την αρχή υπήρχαν στοιχεία που δεν ταίριαζαν. Καταθέσεις ανθρώπων του περιβάλλοντος ανέφεραν έντονους καβγάδες τις προηγούμενες ημέρες, με επίκεντρο τα οικονομικά και τη συμβίωση. Παράλληλα, ο ίδιος έδινε αντιφατικές περιγραφές για τις τελευταίες ώρες της μητέρας του.
Καθοριστικό ρόλο φέρεται να έπαιξαν τα ιατροδικαστικά ευρήματα, τα οποία αποκάλυψαν κακώσεις που δεν μπορούσαν να αποδοθούν σε ατύχημα. Η εικόνα του χώρου έδειχνε, σύμφωνα με πληροφορίες, προσπάθεια να παρουσιαστεί ο θάνατος ως κάτι διαφορετικό.
Σταδιακά, το κάδρο έκλεισε γύρω από τον ίδιο, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος άνθρωπος που βρέθηκε μαζί της. Οι απαντήσεις του δεν επιβεβαιώνονταν από τα αντικειμενικά δεδομένα, οδηγώντας τις Αρχές στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για δολοφονία.