Το συνέδριο «Are We European Now?» μέσα από τα Έργα και τους Δημιουργούς του

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του συνεδρίου “Are We European Now?” διαμορφώνεται ως ένας πολυφωνικός χώρος συνάντησης εικαστικών τεχνών, περφόρμανς, ήχου, κινηματογράφου και συμμετοχικών πρακτικών. Μέσα από εκθέσεις, ζωντανές δράσεις, προβολές και εργαστήρια, το πρόγραμμα επιχειρεί να ανοίξει ερωτήματα γύρω από την ταυτότητα, τη συλλογική μνήμη, το σώμα, το περιβάλλον και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που συγκροτούν τη σύγχρονη ευρωπαϊκή (και όχι μόνο) εμπειρία.
Ακολουθούν αναλυτικά όλες οι πληροφορίες για το διήμερο καλλιτεχνικό πρόγραμμα:
1. Εικαστική Έκθεση σε συνεργασία με το Visual Voices: «The Space In Between» / Adi Atassi & Ksenia Kudasova (19/12)
Επιμέλεια: ABR – ALTERNATIVE BRAINS RULE
Η έκθεση φέρνει σε διάλογο δύο διακριτές καλλιτεχνικές πρακτικές που διερευνούν την ταυτότητα, τη διαφοροποίηση και τα συστήματα μέσα από τα οποία αντιλαμβανόμαστε τους άλλους. Εργαζόμενοι ανεξάρτητα, ο Adi Atassi και η Ksenia Kudasova, έχουν αναπτύξει έργα βασισμένα στη σειριακή προσωπογραφία, τις αρθρωτές δομές και τις επαναλαμβανόμενες χειρονομίες, δημιουργώντας οπτικές συνθέσεις όπου η ομοιότητα και η διαφορά συνυπάρχουν.
Στον πυρήνα της έκθεσης βρίσκεται η έννοια του «ενδιάμεσου»: ο χώρος που υπάρχει ανάμεσα στις εικόνες, τα άτομα και τις ιδέες. Αυτοί οι χώροι δεν είναι ουδέτεροι· διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάζεται το νόημα, συγκροτούνται οι ταυτότητες και δημιουργούνται, ή χάνονται οι συνδέσεις.
Αντί να προσφέρει απαντήσεις, η έκθεση καλεί το κοινό να αναστοχαστεί πάνω στη σημασία της απόστασης και στον τρόπο με τον οποίο η παρουσία μπορεί να γίνεται αισθητή ακόμη και μέσα από την απουσία.
Η Ksenia Kudasova είναι σύγχρονη καλλιτέχνιδα, επιμελήτρια και συγγραφέας που ζει στην Πάφο, Κύπρος. Η πρακτική της εξερευνά τα οριακά πεδία ανάμεσα στην τέχνη, τη μαγεία και την τεχνολογία, με έμφαση στη φροντίδα, τη σωματικότητα και τις χειρονομίες μετάδοσης. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σύγχρονη Τέχνη, εμπλουτίζοντας την πρακτική της μέσα από επιμελητικές και θεωρητικές σπουδές.
Διαθέτει επίσης ισχυρό υπόβαθρο στο σχεδιασμό μόδας, ειδικευόμενη σε ενδύματα και υποδήματα, και έχει εκτενή εμπειρία στη βιομηχανία της μόδας, όπου το υλικό, η κίνηση και η μορφή έγιναν οι πρώτες γλώσσες της. Η συνεχιζόμενη έρευνά της πάνω στο σώμα διαμορφώνεται από τη μελέτη του χορού Butoh και του life drawing, εξερευνώντας πώς το σώμα μπορεί να εκφραστεί πέρα από τις λέξεις.
Ο Adi Atassi γεννήθηκε το 1962 στη Χομς της Συρίας. Μεγαλώνοντας σε όμορφα τοπία, όπου τα χρώματα της φύσης εναλλάσσονται δραματικά υπό το έντονο φως και όπου η ιστορία και η θρησκεία συνυπάρχουν, ήταν φυσικό να αναδυθεί η αγάπη του για την τέχνη. Στα 18 του χρόνια εισήλθε στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού, όπου σπούδασε Καλές Τέχνες. Το 1987 μετακόμισε στην Κύπρο. Έχει πραγματοποιήσει 19 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές σε πόλεις όπως η Βουδαπέστη (Ουγγαρία), Ελλάδα, Τουρκία, Συρία, Ρουμανία, Γερμανία, Ισπανία, Αυστρία, καθώς και στην ετήσια έκθεση των Space Studios στη Λευκωσία, στα Open Studios εντός των τειχών της Λευκωσίας και σε διάφορες εκθέσεις της Κυπριακής Εταιρείας Καλών Τεχνών. Το 2006 διοργάνωσε πολλά εργαστήρια τέχνης με τα παιδιά προσφύγων του Κέντρου Υποδοχής της Κοφίνου, καθώς και με ενήλικες σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό. Έχει επίσης κερδίσει το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό τέχνης για τον σχεδιασμό και τη δημιουργία έργου για το νέο κτίριο του Ανώτατου Δικαστηρίου στη Λευκωσία.
2. «Mama don’t send me to America, I’ll wither and die» / Αντωνία Κάττου (19/12)
Το μουσικό περφόρμανς της Αντωνίας Κάττου με τίτλο «Mama don’t send me to America, I’ll wither and die» εξερευνά την έννοια του γάμου μέσα από έναν ηχητικό διάλογο παραδοσιακών κυπριακών τραγουδιών γάμου και ρεμπέτικου. Με τη χρήση ηλεκτρακουστικών στοιχείων, ηχογραφήσεων πεδίου και συνεντεύξεων γυναικών από τον Κόρνο, η καλλιτέχνιδα υφαίνει μια πολυεπίπεδη αφήγηση για τις μορφές της νύφης, τις προσδοκίες, τις μεταβάσεις και τις κοινωνικές επιταγές που συνοδεύουν το θεσμό του γάμου.
Η Αντωνία Κάττου (1999, Λευκωσία, Κύπρος) είναι συνθέτρια- περφόρμερ, ερευνήτρια και καλλιτέχνις ήχου. Το έργο της περιλαμβάνει ακουστική και ηλεκτρόακουστική σύνθεση, αυτοσχεδιασμό και ημί-αυτοσχεδιασμό, ηχογραφήσεις πεδίου, αναλογικά ηλεκτρονικά, post-folk και αφήγηση. *(BMus (Hons), MMus, Phd Cand.).
3. «Breaking Social» / Lemesos International Documentary Festival (19/20)
Επιπλέον, σε συνεργασία με το Lemesos International Documentary Festival, προβάλλεται το ντοκιμαντέρ «Breaking Social», το οποίο εστιάζει σε παγκόσμια φαινόμενα διαφθοράς, εκμετάλλευσης και κοινωνικής ανισότητας. Μέσα από ιστορίες αντίστασης και συλλογικής δράσης, η ταινία διερευνά τη δυνατότητα κοινωνικού μετασχηματισμού και την επανεφεύρεση των θεμελίων των κοινωνιών μας.
4. «ΑΛΓΗ» / Άννη Χούρη (closing performance 20/12)
Μια πυκνή γραμμή απο κεραμίδια έχει αντικαταστήσει τον ορίζοντα. Οι στέγες των κάποτε σπιτιών είναι οι μόνες που επιμένουν στην επιφάνεια του νερού που εχει καλύψει τον τόπο. Σαν αποικίες από άλγη, να μας θυμίζουν τον πόνο που ανακυκλώνει η αλαζονεία μας. Ανάμεσα στις στέγες, λευκές φουσκωτές βάρκες, πλεξούδες μακριές επιπλέουν, κομμένα τάματα απο χέρια γυναίκας, κομμένα χέρια απο βάρκες τάματα, όλα τα χαϊδεύει ο ήλιος του πρωινού. Κίνηση, ποίηση και ήχος συντίθενται σαν ίχνη μιας εξόδου, σαν ο απόηχος που αφήνει πίσω του ένα σώμα πλωτό που επιχειρεί να γίνει σημείο ή κατεύθυνση ή σπίτι ασφαλές.
Η Άννη Χούρη φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και έλαβε εκπαίδευση στον κινηματογράφο, το χορό και τη χοροθεραπεία. Εργάζεται στις παραστατικές τέχνες ως performer και ως δημιουργός (κείμενο, σκηνοθεσία, χορογραφία), καθώς και σαν εμψυχώτρια σε εργαστήρια θεάτρου, χορού και κινησιολογικής έρευνας. Στην προσωπική της πρακτική συνθέτει σύγχρονες διαστάσεις του αρχαίου τρίπτυχου Κίνηση-Ποίηση-Μουσική, δημιουργώντας πολυμεσικές σκηνικές εμπειρίες που αμφισβητούν τα όρια των καλλιτεχνικών πεδίων. Έχει συνεργαστεί με άλλους καλλιτέχνες ως performer, χορεύτρια, χορογράφος/κινησιολόγος, συνεργάτιδα σκηνοθέτιδα, ηθοποιός.
Προσωπική της δουλειά έχει παρουσιαστεί στα πλαίσια των:
Πλατφόρμα Χορογραφίας Κύπρου 2023 και ΠΧΚ 2021 (όπου απέσπασε το Βραβείο Νέου Χορογράφου), Windcraft Festival 2024, Φεστιβάλ ΑΞΙΟΘΕΑ 2024, OPEN HOUSE Festival 2023, DigitAct Symposium 2023, XARKIS Festival 2023, Πρόγραμμα φιλοξενίας TheYard.Residency 2022 του Κέντρου Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ, Interspace και Pop Up Festival 2021, Πρόγραμμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 2021, 2022.
Συμμετείχε στο “Dance Throughout the Year” (Video dance) και 'Moving the New' Residency Programme της Στέγης Χορού Λεμεσού & Artists in Process Residency της Στέγης Χορού Λευκωσίας.
5. «The Box of Full-Filling» / Nurtane Karagil (20/12)
Στο πεδίο της συμμετοχικής πρακτικής, το εργαστήρι της Nurtane Karagil, «The Box of Full-Filling», προσκαλεί το κοινό να δημιουργήσει μικρά προσωπικά αρχεία μέσα από διαφανή κουτιά γεμάτα σκέψεις, συνθήματα και αφηγήσεις. Το αποτέλεσμα είναι μια συλλογική εγκατάσταση και ένα ορατό σύμπλεγμα προσωπικών εμπειριών που αντανακλά καθημερινές αγωνίες, σχέσεις και ελπίδες για το μέλλον.
Η Nurtane Karagil (1989, Κύπρος) σπούδασε Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Hacettepe και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Brighton. Έχει ασχοληθεί σε διάφορα επίπεδα με το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον του νησιού, το οποίο με τη σειρά του καθόρισε τον τόνο των περισσότερων έργων της. Χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών μέσων, όπως ζωγραφική, εικονογράφηση, γλυπτική, βίντεο και φωτογραφία, η τέχνη της αναδεικνύει τη δύναμη της μνήμης, των ονείρων και των σουρεαλιστικών φαντασιώσεων σε αντιπαράθεση με καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Μέσα από αυτή την αντίθεση, καλεί τον θεατή σε μια ανεστραμμένη ζώνη, όπου τα όρια της πραγματικότητας γίνονται κάπως πιο έντονα.
6. «COASTLINE(S) WANING: All for a few extra sunbeds», / Nurtane Karagil & Κοραλλία Στεργίδης,
Η οικολογική διάσταση του προγράμματος ενισχύεται με την προβολή του έργου «COASTLINE(S) WANING: All for a few extra sunbeds», των Nurtane Karagil και Korallia Stergides, ένα καλλιτεχνικό και ακτιβιστικό πρότζεκτ που καταγγέλλει την καταστροφή των κυπριακών ακτογραμμών στο όνομα του τουριστικού κέρδους. Το έργο λειτουργεί ως οπτικό μανιφέστο, αποκαλύπτοντας τις περιβαλλοντικές συνέπειες της απληστίας και καλώντας σε επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης ανθρώπου και φύσης.
Συνολικά, το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του “Are We European Now?” λειτουργεί ως ένας ζωντανός χώρος όπου η τέχνη γίνεται μία πράξη ρήξης, ενσυναίσθησης και φροντίδας, θέτοντας το ερώτημα της ευρωπαϊκής ταυτότητας ως μια ανοιχτή, ευάλωτη και βαθιά πολιτική διαδικασία.
Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.facebook.com/events/3154468711521326
Το έργο EUNITY20 υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CERV-2024-CITIZENS-REM, σε συνεργασία με τους ABR, YEU Cyprus, SigmaLive και το Πανεπιστήμιο Λεμεσού.