Υπάρχουν κακές στιγμές και ώρες;

Πολύ συχνά, μετά από ένα ατύχημα, ένα έγκλημα, μια τραγωδία λέμε πως ήταν η κακή ή ώρα. Και τις τελευταίες μέρες υπήρξαν πολλές κακές ώρες. Με κορυφαία την επίθεση με μαχαίρι και τον θάνατο του 26χρονου Αλέξανδρου. Ποιος όμως κυκλοφορεί με μαχαίρι; Ποιος μπήγει το μαχαίρι στο λαιμό κάποιου χωρίς να σκέφτεται το αποτέλεσμα;
Σε μια άλλη κακή ώρα πέντε νεαροί μπαίνουν στο διπλοκάμπινο ενός φίλου ο οποίος αναπτύσσει ταχύτητα, το αυτοκίνητο ανατρέπεται και ένα κορίτσι 17 χρόνων σκοτώνεται. Ο οδηγός, νεαρός κι αυτός, βρέθηκε θετικός στο άλκοτεστ ενώ το αυτοκίνητο που οδηγούσε δεν είχε άδεια κυκλοφορίας. Ήταν η ώρα ή η ταχύτητα, η ασέβεια στους νόμους ή η απερισκεψία έστω και νεανική;
Λίγες μέρες προηγουμένως στη Λεμεσό 26χρόνος οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών, όπως φάνηκε στα τεστ της αστυνομίας, με αποτέλεσμα να παρασύρει -σε μεγάλη μάλιστα απόσταση- 20χρονο που κινείτο με το ποδήλατο του στον ίδιο δρόμο και ο οποίος χωρίς να φταίει σε οτιδήποτε έχασε τη ζωή του.
Πιο πριν, επίσης στη Λεμεσό, 41χρονος που οδηγούσε μεθυσμένος και χωρίς άδεια οδήγησης και ασφάλεια (όπως διαφάνηκε από τις εξετάσεις που ακολούθησαν) εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας σκοτώνοντας 51χρόνο μοτοσικλετιστή που βρέθηκε απέναντι του.
Όλα αυτά μπορούν να αποδοθούν στην κακιά στιγμή. Προφανώς κανένας δεν ήθελε να γίνει δολοφόνος. Δεν είναι όμως οι στιγμές που φταίνε. Όταν κάνεις όλα όσα δεν πρέπει, όλα όσα εγκυμονούν κινδύνους, είναι σαν να προκαλείς το κακό. Κανένας που δεν θέλει να κάνει κακό σε άλλον δεν κυκλοφορεί με μαχαίρι. Ούτε για επίθεση ούτε για άμυνα. Κανένας που δεν θέλει να σκοτωθεί ή να σκοτώσει στο δρόμο δεν οδηγεί μεθυσμένος και παραβαίνοντας όλους τους κώδικες που διέπουν την οδική κυκλοφορία.
Όταν ένα παιδί 13 χρόνων παίρνει το αυτοκίνητο των γονιών του και βγαίνει στο δρόμο, τι μπορεί να περιμένει κάποιος; Πως θα τα καταφέρει να επιστρέψει σώος, χωρίς να προκαλέσει ατύχημα; Ακόμα κι αν το πετύχει την πρώτη φορά, τη δεύτερη ή την τρίτη φορά το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που είδαμε προχθές: ένα διαλυμένο αυτοκίνητο, ένα παιδί στο νοσοκομείο, κι ένας πατέρας υπό σύλληψη.
Δεν φταίνε οι στιγμές και οι ώρες ούτε ο ανάδρομος Ερμής. Φταίνε οι συμπεριφορές μας. Κι αν τα σουμάρεις όλα αυτά, που συνέβησαν σε διάστημα λίγων ημερών, δείχνει πως κάτι δεν πάει καλά. Κάτι που δεν λύθηκε και δεν θα λυθεί με τα πρόστιμα των 300 ευρώ. Δείχνει πως ο ανθρώπινος παράγοντας, αυτό που κατονομάζεται στα αστυνομικά δελτία ως η αιτία, έχει πρόβλημα. Και το ερώτημα είναι πως αλλάζει αυτός ο παράγοντας.