«Όποιος θέλει μπαίνει κι ότι θέλει κάνει»: Δριμύ κατηγορώ για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στα αρχαία μνημεία της Κύπρου

Tην απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο αρχαίο μνημείο του Ιερού του Απόλλωνα Υλάτη στην επαρχία Λεμεσού περιέγραψε στην εκπομπή Alpha Καλημέρα ο Σωτήρης Γιαννακού, ο Κύπριος interior designer που ανήρτησε στον προσωπικό λογιαριασμό που διατηρεί στο facebook φωτογραφίες από νεαρά πρόσωπα που αναρριχήθηκαν στο μνημείο και έκαναν… κάμψεις. Όπως κατήγγειλε, ο χώρος είναι ανεξέλεγκτος και δεν υπάρχει καμία ασφάλεια και σύμφωνα με τα όσα βίωσε χθες κατά την επίσκεψη του στο αρχαίο μνημείο, «όποιος ήθελε έμπαινε και ότι ήθελε έκανε.»
«Φώναξα του υπεύθυνου που έκοβε εισητήρια, τους φώναξε να κατέβουν και εκείνοι τον αγνόησαν και συνέχισαν να κάνουν κάμψεις πάνω στην κορυφή του ναού.»
Ο κύριος Γιαννακού εξήγησε πως θα πρέπει άμεσα να εντοπιστούν τα συγκεκριμένα πρόσωπα, καθώς ο ίδιος και η παρέα του ενημερώθηκαν ότι πρόκειται για φοιτητές του προγράμματος Erasmus που μεταφέρθηκαν εκεί με λεωφορείο.
«Έβγαλαν μια σημαία και νομίζω ήταν της Ρουμανίας.»
Ερωτηθείς για τα συναισθήματα που του προκάλεσαν οι πράξεις των νεαρών προσώπων, ο κύριος Γιαννακού εξέφρασε θυμό.
«Είναι ιεροσυλία, δεν σεβάστηκαν την ιστορία μας. Και θύμωσα που δεν υπήρχε κανένας να τους εμποδίσει. Αν έκαναν ένα τικ-τοκ, σκέφτηκα ότι θα είναι παράδειγμα και για άλλους για να κάνουν το ίδιο πράγμα.»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Δεν σεβάστηκαν»: Τουρίστες ανέβηκαν σε αρχαίο μνημείο στη Λεμεσό για να ποζάρουν (ΦΩΤΟ)
Ο κύριος Γιαννακού συνόδευσε την ανάρτηση του με το εξής μήνυμα:
“Σήμερα βρέθηκα στον ιερό του Απόλλωνα Υλατη στη Λεμεσό, έναν χώρο που κουβαλά χιλιάδες χρόνια ιστορίας, μνήμης και πολιτισμού. Κι όμως, μέσα σε αυτή τη γαλήνια και ιερή ατμόσφαιρα, ένιωσα μια βαθιά στενοχώρια. Είδα ανθρώπους να ανεβαίνουν πάνω στο μνημείο, σαν να ήταν απλό σκηνικό για φωτογραφίες, χωρίς καμία συνείδηση του τόπου στον οποίο βρίσκονταν.Ήταν σαν να τραυματιζόταν μπροστά μου κάτι πολύ πιο μεγάλο από την πέτρα ήταν η ίδια η σχέση μας με το παρελθόν μας. Πόσο εύκολα ξεχνάμε ότι αυτά τα μνημεία στέκουν εδώ αιώνες, κι όμως είναι τόσο εύθραυστα μπροστά στην αδιαφορία. Ένιωσα θλίψη, θυμό, αλλά και μια αίσθηση αδυναμίας βλέποντας να καταπατείται ένας χώρος που αξίζει μόνο σεβασμό. Δεν είναι μόνο ένα αρχαίο μνημείο είναι κομμάτι της ταυτότητάς μας, της κληρονομιάς μας, και πονάει να βλέπεις να το αντιμετωπίζουν με τόση απερισκεψία.”
Συντάχθηκε από Κλαίρια Μοσχοβία