Morgan Stanley: Τα 5 κρίσιμα ζητήματα που θα καθορίσουν τις αγορές το 2026

Καθώς το 2025 πλησιάζει στο τέλος του, η παγκόσμια επενδυτική συζήτηση μετατοπίζεται στα κρίσιμα ερωτήματα που θα διαμορφώσουν τις αποδόσεις των επόμενων ετών. Στο καθιερωμένο ετήσιο forum της Morgan Stanley, κορυφαίοι αναλυτές από όλο τον κόσμο εστίασαν όχι στις άμεσες προβλέψεις, αλλά στα θεμελιώδη ζητήματα που θα καθορίσουν τη δυναμική των αγορών το 2026 και μετά.
Το πρώτο και κεντρικό ερώτημα παραμένει αν η υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε διατηρήσιμη αύξηση της παραγωγικότητας και των περιθωρίων κερδοφορίας. Σύμφωνα με τη Morgan Stanley, η συζήτηση περνά πλέον από τις επενδύσεις σε υποδομές στη φάση της εκτέλεσης. Το κρίσιμο ζητούμενο δεν είναι ποιος επενδύει περισσότερο, αλλά ποιος μπορεί να μετατρέψει την τεχνητή νοημοσύνη σε μετρήσιμα αποτελέσματα στην τελική γραμμή των οικονομικών καταστάσεων. Η εμπειρία προηγούμενων κύκλων επενδύσεων δείχνει ότι ο ρυθμός υιοθέτησης, ο ανασχεδιασμός των ροών εργασίας, το ρυθμιστικό πλαίσιο και η δομή της αγοράς θα κρίνουν τους νικητές. Ήδη, ο χώρος των ιδιωτικών κεφαλαίων προσφέρει παραδείγματα επιχειρήσεων χαμηλών περιθωρίων που αναδιαμορφώνονται μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για έντονη απόκλιση αποτιμήσεων τα επόμενα χρόνια.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά τη μετάβαση της τεχνητής νοημοσύνης από τις οθόνες στον φυσικό κόσμο, μέσω της ρομποτικής. Η Morgan Stanley επισημαίνει ότι η σύζευξη τεχνητής νοημοσύνης και ρομποτικής επιτρέπει την εφαρμογή της σε εργοστάσια, μεταφορές, γεωργία και άλλες δραστηριότητες, με μορφές που κυμαίνονται από αυτόνομα οχήματα έως ανθρωποειδή και εξειδικευμένες μηχανές. Ωστόσο, παραμένουν σημαντικοί περιορισμοί, όπως η συλλογή ποιοτικών δεδομένων από τον πραγματικό κόσμο, η κλιμάκωση της παραγωγής υλικού εξοπλισμού και η ενσωμάτωση των ρομπότ σε υφιστάμενες διαδικασίες. Η γεωπολιτική διάσταση ενισχύει αυτή τη μετάβαση, καθώς η ρομποτική βελτιώνει την οικονομική βιωσιμότητα της επαναπατριζόμενης παραγωγής.
Το τρίτο κρίσιμο ζήτημα είναι ο ρόλος της τεχνολογίας σε έναν ολοένα και πιο πολυπολικό κόσμο. Η Morgan Stanley περιγράφει την κούρσα της τεχνητής νοημοσύνης ως ουσιαστικά διπολική, μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας, όχι μόνο σε επίπεδο μοντέλων αλλά και σε πρόσβαση σε ενέργεια, ανθρώπινο δυναμικό, ημιαγωγούς και κρίσιμες πρώτες ύλες. Η Ευρώπη τοποθετείται στο ενδιάμεσο, επιχειρώντας να ισορροπήσει μεταξύ ασφάλειας, κοινωνικής συνοχής και ανταγωνιστικότητας, ενώ αυξάνει τις αμυντικές δαπάνες και παραμένει εκτεθειμένη στις κινεζικές αλυσίδες εφοδιασμού. Η σύγκλιση τεχνητής νοημοσύνης, αμυντικής τεχνολογίας και προηγμένης μεταποίησης μετατρέπει τις τεχνολογικές επιλογές σε στρατηγικά διλήμματα.
Το τέταρτο ερώτημα αφορά τη διαχείριση της δομικά αυξανόμενης ενεργειακής ζήτησης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες στασιμότητας ή μείωσης της κατανάλωσης, η ανάπτυξη κέντρων δεδομένων για τεχνητή νοημοσύνη και η επαναβιομηχάνιση αντιστρέφουν την τάση. Η Morgan Stanley εκτιμά ότι η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας θα αυξηθεί με τον ταχύτερο ρυθμό από πριν το 2000, αναδιαμορφώνοντας το ενεργειακό μείγμα. Το φυσικό αέριο ενισχύει τη θέση του παράλληλα με τις ανανεώσιμες πηγές, ενώ η ζήτηση πετρελαίου σταθεροποιείται αντί να καταρρεύσει. Ταυτόχρονα, οι αυξημένες ενεργειακές ανάγκες της τεχνητής νοημοσύνης αναδεικνύουν τους περιορισμούς των δικτύων και επιταχύνουν το ενδιαφέρον για τοπική παραγωγή, αποκεντρωμένες λύσεις και αποθήκευση ενέργειας.
Το τελευταίο τελευταίο ερώτημα αφορά τις μακροπρόθεσμες δημογραφικές αλλαγές και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν τις αγορές στο παρόν. Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, σε συνδυασμό με τη διεύρυνση της πρόσβασης σε φαρμακευτικές θεραπείες, έχει σημαντικές επιπτώσεις στη συνταξιοδοτική αποταμίευση, τη διαχείριση περιουσίας και την αγορά κατοικίας. Παράλληλα, οι νεότερες γενιές εισέρχονται στην αγορά εργασίας σε ένα περιβάλλον όπου η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει τη φύση της απασχόλησης και δυσχεραίνει την πρόσβαση στην ιδιοκατοίκηση, καθώς οι μεγαλύτερες ηλικίες επιλέγουν να παραμείνουν στις κατοικίες τους. Σύμφωνα με τη Morgan Stanley, σήμερα περίπου το 30% του πλούτου κατέχεται από άτομα άνω των 70 ετών, με σημαντικές μεταβιβάσεις να αναμένονται τα επόμενα χρόνια.
Συνολικά, η Morgan Stanley υπογραμμίζει ότι το 2026 δεν θα κριθεί από μία μόνο μακροοικονομική μεταβλητή, αλλά από τη διασταύρωση τεχνολογίας, γεωπολιτικής, ενέργειας και δημογραφίας, με τις σωστές ερωτήσεις να αποτελούν το βασικό εργαλείο για την κατανόηση των επενδυτικών ευκαιριών που έρχονται.
Πηγή: newmoney.gr