Η υφυπουργός Πολιτισμού στο «Π»: Ο απολογισμός μιας χρονιάς με «αγκάθια», η προεδρία και το στοίχημα του 2026

Σε μια χρονιά που σημαδεύτηκε από έντονες συζητήσεις για το καθεστώς του καλλιτέχνη, αλλά και μια διάχυτη ανησυχία για την ελευθερία της έκφρασης και τη στέγαση των πολιτιστικών φορέων, η υφυπουργός Πολιτισμού, δρ Βασιλική Κασσιανίδου, ανοίγει τα χαρτιά της στο «Π».
Σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, η κ. Κασσιανίδου απαντά για την Μπιενάλε, το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη, όπως και για την επίθεση κατά του Γιώργου Γαβριήλ, καθώς θέτει ποια έργα βρίσκονται στις προτεραιότητες του υφυπουργείου για το 2026, μεταξύ αυτών το καθεστώς του καλλιτέχνη και η κυπριακή Βιβλιοθήκη. Μία μόλις ημέρα πριν από την επίσημη παρουσίαση του πολιτιστικού προγράμματος της κυπριακής προεδρίας της ΕΕ, αποκαλύπτει, επίσης, πτυχές των επικείμενων δράσεων, καθώς τοποθετείται για επιλογές που έγιναν και συζητούνται στα παρασκήνια του πολιτισμού.
Κλείνοντας το 2025, ποια είναι η αίσθηση που σας αφήνει αυτή η χρονιά; Ποιες πολιτικές/δράσεις του υφυπουργείου θεωρείτε ότι πέτυχαν;
Το 2025 ήταν η χρονιά που πολλά πράγματα άρχισαν να «δένουν», καθώς χρειάζεται χρόνος για να διαφανεί οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, στον τομέα της πολιτιστικής παιδείας, μία από τις πιο πετυχημένες μας δράσεις θεωρώ ότι είναι η Κάρτα Πολιτισμού Νέων. Ξεκίνησε αρχικά μόνο για 18χρονους, πήρε τον χρόνο της και τώρα με την επέκταση καλύπτει τις ηλικίες 18-21, ενώ περίπου 11.000 νέοι έχουν αποκτήσει την κάρτα. Προσθέσαμε, επίσης, την κατηγορία του βιβλίου στις δαπάνες που μπορούν να αξιοποιούν οι νέοι. Ήταν ένα από τα πιο σημαντικά εγχειρήματα που ξεκίνησαν στην αρχή της θητείας μου και σήμερα έχει πλέον πάρει τον δρόμο του. Το ίδιο ισχύει και για το πρόγραμμα «Σχολεία Πρεσβευτές Πολιτισμού». Είχε μεγάλη επιτυχία και έντονο ενδιαφέρον από τα σχολεία που συμμετείχαν και συνεχίζεται και τη φετινή χρονιά. Το τρίτο βασικό σκέλος της πολιτιστικής παιδείας είναι το πρόγραμμα φιλαναγνωσίας, σε συνεργασία με βιβλιοθήκες, το οποίο αναπτύχθηκε περαιτέρω με μια δεύτερη δράση, τα «βιβλία-σωσίβια». Πρόκειται για βαλίτσες που ταξιδεύουν από σχολείο σε σχολείο.
Κάνοντας έναν απολογισμό, θα ήθελα να σταθούμε και στα «αγκάθια». Υπήρξαν αποφάσεις που εκ των υστέρων θεωρείτε λάθος ή χειρισμοί που πλήγωσαν την εικόνα του υφυπουργείου;
Σίγουρα τα δύο «καυτά» θέματα της χρονιάς που πέρασε ήταν το νομοσχέδιο για το καθεστώς του καλλιτέχνη και το θέμα που ανέκυψε γύρω από την εκπροσώπησή μας στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας. Όσον αφορά το καθεστώς του καλλιτέχνη, η συζήτηση δεν έχει κλείσει. Με τον νέο χρόνο επιστρέφουμε στο θέμα, γιατί έχουμε πάρει αποφάσεις για τα επόμενα βήματα. Αποφασίσαμε, για παράδειγμα, να συνεχίσουμε τη διαβούλευση, αφού ένα από τα ζητήματα, που παραπονέθηκαν όλοι, ήταν η αίσθηση ότι δεν υπήρξε επαρκής διαβούλευση, παρόλο που είχε γίνει σε έναν μεγάλο βαθμό. Όμως, δεν έχει νόημα να περάσουμε ένα νομοσχέδιο που στόχο έχει να στηρίξει την καλλιτεχνική κοινότητα, όταν η ίδια η κοινότητα το έχει ουσιαστικά απορρίψει. Άρα, αυτό είναι μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το 2026, θα είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να λύσουμε.
Για την Μπιενάλε Βενετίας διαφάνηκε ότι υπήρχαν αρκετά κενά στις διαδικασίες από πλευράς υφυπουργείου. Έχουν ήδη γίνει πολλές συζητήσεις, τόσο με τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Κύπρου, που είναι ο εταίρος μας στη συνδιοργάνωση, όσο και εσωτερικά, όπου βάλαμε τα πράγματα κάτω. Δώσαμε πλέον ξεκάθαρες οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματοποιείται η συγκεκριμένη διοργάνωση και εκτιμώ ότι δεν θα υπάρξουν ξανά τέτοια είδους προβλήματα, τα οποία πιστεύω ξέφυγαν σε κάποια φάση. Σε ορισμένα σημεία το υφυπουργείο πιστεύω κατηγορήθηκε άδικα, ωστόσο αυτό στο οποίο εστιάζουμε τώρα είναι η βελτίωση των διαδικασιών μας.
Δηλαδή;
Πρώτα από όλα μπήκαν χρονοδιαγράμματα και πιο αυστηροί κανόνες για τον προϋπολογισμό. Δεν μπορεί να εγκρίνεται μια πρόταση με 80.000 ευρώ και όταν επιστρέφει ο τελικός προϋπολογισμός να εκτοξεύεται στις 160.000. Αυτό δείχνει και πόσο καλά οργανωμένη είναι μια πρόταση. Επομένως, πρέπει να υπάρχει αυστηρό χρονοδιάγραμμα για τα επόμενα βήματα μετά την έγκριση. Αν πρόκειται, δηλαδή, να εκδοθεί ένας κατάλογος, πρέπει να είναι ξεκάθαρο πότε θα είναι έτοιμος, ποιος θα τον δει, πώς θα τυπωθεί και πότε θα πληρωθεί. Όλα αυτά απαιτούν πλέον μια πιο άμεση και σαφή σχέση. Επίσης, ένα από τα θέματα που συζητήσαμε εκτενώς, τόσο πρόσφατα όσο και νωρίτερα, όταν είχα επισκεφθεί τις δύο Μπιενάλε, Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στη Βενετία, αφορά το περίπτερο που ενοικιάζουμε ως χώρα. Είναι σαφές ότι, αν το περίπτερό μας βρίσκεται εντός του Arsenale, θα έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση. Είναι, άλλωστε, μια εθνική συμμετοχή, ένας τρόπος πολιτιστικής διπλωματίας που αποτελεί και μια σημαντική μεγάλη επένδυση. Συνεπώς, οφείλουμε να εξασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την προβολή της Κύπρου. Ήδη έχουμε εκφράσει το ενδιαφέρον μας προς τους διοργανωτές, προφανώς όχι για την τρέχουσα περίοδο, αλλά με στόχο το 2027.
Υπήρξε και μια πειθαρχική έρευνα που θα ολοκληρωνόταν γύρω στα τέλη του Νοέμβρη. Κατέληξε κάπου; Αποδόθηκαν ευθύνες;
Η πειθαρχική έρευνα ολοκληρώθηκε όντως στα τέλη Νοεμβρίου. Το βασικό συμπέρασμα του πορίσματος ήταν ότι τα προβλήματα που προέκυψαν οφείλονταν στην έλλειψη ξεκάθαρων διαδικασιών εντός του υφυπουργείου. Αυτό σημαίνει ότι ο λειτουργός που είχε την ευθύνη του χειρισμού, ακόμη και στα σημεία που έκανε λάθη, λειτούργησε χωρίς να έχει σαφείς οδηγίες για το πώς έπρεπε να γίνει η διαχείριση. Ως εκ τούτου, δεν διαπιστώθηκε κάποια προσωπική πειθαρχική ευθύνη. Το βάρος πέφτει στη δική μας υποχρέωση να θωρακίσουμε πλέον αυτές τις διαδικασίες.
Η Μπιενάλε άνοιξε έναν διάλογο για το τι εστί λογοκρισία, ενώ είδαμε τον πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας να φτάνει… στο γραφείο σας και πρόσφατα τις επιθέσεις κατά του Γιώργου Γαβριήλ. Τα δύο ξεκίνησαν από βουλευτές. Πώς σχολιάζετε όλο αυτό το θέμα;
Στην περίπτωση της Μπιενάλε, που κατηγορηθήκαμε για λογοκρισία, το θέμα ήταν ότι βγήκε ένας «κατάλογος» με τη σφραγίδα του υφυπουργείου, χωρίς όμως να ελεγχθεί ή να εγκριθεί από κανέναν στο υφυπουργείο. Ήταν διαδικαστικό και, ξέρετε, είναι μεγάλη ευθύνη.
Στην περίπτωση των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο πρόεδρος της επιτροπής, εφόσον συνεδρίασαν και συμφώνησαν, διαφώνησε με δύο βραβεία και βγήκε δημόσια εναντίον μιας επιτροπής της οποίας ο ίδιος προήδρευε, τόσο τη συγκεκριμένη χρονιά όσο και την προηγούμενη. Αν είχε τόσο σοβαρό ζήτημα με τα μέλη της επιτροπής, όφειλε να το θέσει από την προηγούμενη χρονιά. Εμείς, ως υφυπουργείο, σταθήκαμε στην απόφαση της επιτροπής.
Σε ό,τι αφορά τον Γιώργο Γαβριήλ είναι ξεκάθαρο ότι η ελευθερία της έκφρασης στην Κύπρο είναι κατοχυρωμένη και προστατεύεται απόλυτα. Επιπλέον, πρόκειται για έκθεση σε ιδιωτικό χώρο από έναν καλλιτέχνη και αυτό αποτελεί δική τους απόφαση. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποια έργα ενδέχεται να θεωρήθηκαν από ορισμένους βλάσφημα ή από άλλους κακόγουστα, ωστόσο κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να τα επισκεφθεί. Αυτό που συνέβη στο σπίτι του καλλιτέχνη δεν είναι αμελητέο. Το καταδικάζω απερίφραστα και δεν είναι δυνατόν να κινδυνεύει ή να υπόκειται σε εκφοβισμό επειδή διαφωνούμε με την τέχνη του, ακόμη κι αν κάποια έργα του έθιξαν τα πιστεύω ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Πρέπει να δίνουμε χώρο στην τέχνη. Μπήκαμε σε μια προεκλογική περίοδο και η συζήτηση συνεχίστηκε, ενώ το θέμα θα έπρεπε να έχει κλείσει. Το προσωπικό μου παράπονο είναι ότι ο πολιτισμός γίνεται θέμα δημόσιας συζήτησης μόνο όταν υπάρχει διαφωνία. Θα έπρεπε να βρίσκεται στο προσκήνιο και για τα θετικά που παράγονται.
Αν δει κανείς το βίντεο της προεδρίας, θα διαπιστώσει ότι αναδεικνύεται ο πολιτισμός μας. Αυτά είναι που πρέπει να προβάλλουμε. Ο πολιτισμός είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει και μας κάνει να ξεχωρίζουμε και πιστεύω πρέπει να τον στηρίξουμε περισσότερο.
Ας πάμε στα έργα υποδομής. Βρισκόμαστε προ των πυλών της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ. Είμαστε έτοιμοι;
Η προεδρία ήταν μια αφορμή για να «σπρώξουμε» πολλά έργα υποδομών που είχαν μείνει στην άκρη για πολλά χρόνια, καθώς δώσαμε έμφαση στην αναβάθμιση των μνημείων μας. Π.χ. η Πύλη Αμμοχώστου είναι έτοιμη και αρχίζει η δεύτερη φάση η οποία αφορά τους χώρους υγιεινής και θα ολοκληρωθεί το καλοκαίρι. Το μνημείο, βέβαια, θα προβληθεί κατά τη διάρκεια της προεδρίας. Η Καστελιώτισσα έχει επίσης αναβαθμιστεί πλήρως: Αλλάξαμε το σύστημα θέρμανσης, δημιουργήσαμε χώρους υγιεινής για ΑμεΑ και γενικότερα έγινε συντήρηση, ώστε να μπορεί να δεχθεί εκδηλώσεις της προεδρίας. Άνοιξε μόλις πριν λίγες μέρες και φιλοξενεί μια πολυθεματική έκθεση του ΓΤΠ για τους μύθους της Κύπρου. Επιπλέον, το υφιστάμενο Κυπριακό Μουσείο, αφού το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο δεν θα είναι έτοιμο για την προεδρία, έχει «φρεσκαριστεί». Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά, η οποία θα παρουσιαστεί γύρω στις 17 Ιανουαρίου, με εκδήλωση για τη νέα έκθεση. Το μουσείο έχει εμπλουτιστεί με εποπτικό υλικό, νέες προθήκες και αντικείμενα που μέχρι σήμερα δεν εκτίθεντο. Αλλάζει και γίνεται πιο φιλόξενο και ενδιαφέρον για τον επισκέπτη, καθώς ένα από τα βασικά του προβλήματα ήταν ότι κάποιες αίθουσες παρέμεναν ίδιες από τότε που πρωτοστήθηκαν.
Στο Κούριον έχουν γίνει, αντίστοιχα, αρκετά έργα. Ανακαινίστηκε πλήρως το κέντρο επισκεπτών, φτιάξαμε νέο πωλητήριο, σύγχρονους χώρους υγιεινής, αναβαθμίσαμε τα καμαρίνια για τους καλλιτέχνες και την ηλεκτρική εγκατάσταση, ενώ θα αγοράσουμε νέα φώτα για το θέατρο.
Ανακαινίστηκαν και οι ξύλινες πεζογέφυρες στη Χρυσοπολίτισσα στην Πάφο, που ήταν κλειστές από το 2017. Συνεπώς, στο κομμάτι του Τμήματος Αρχαιοτήτων έχουν γίνει πολλά έργα και θα συνεχίσουν. Βεβαίως, η εμβληματική μας δράση, όσον αφορά τους αρχαιολογικούς χώρους, αποτελούν οι ψηφιακοί οδηγοί και οι πινακίδες - που πέρσι είχαν τοποθετηθεί σε πέντε μνημεία και αυτή τη χρονιά σε άλλα πέντε.
Για την κυπριακή Βιβλιοθήκη, όμως, η εικόνα δεν είναι η ίδια... Παραμένει ουσιαστικά «άστεγη» μετά την έξωση από τη Φανερωμένη. Τι συμβαίνει;
Το ζήτημα της κυπριακής Βιβλιοθήκης αποτελεί μία από τις πιο μεγάλες προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα, υπήρχε κονδύλι στον προϋπολογισμό του υφυπουργείου για την προκήρυξη διαγωνισμού για νέο κτήριο. Οι διαδικασίες, όμως, για ανέγερση ενός νέου κτηρίου προνοούν διάφορα στάδια. Έχει ήδη ολοκληρωθεί, π.χ., το σημείωμα έργου και ακολούθως απαιτείται η εκπόνηση της μελέτης βιωσιμότητας η οποία έχει διάρκεια περίπου 2-3 χρόνια. Για τον λόγο αυτό, η μελέτη έχει προσωρινά «παγώσει», ώστε όταν εγκριθεί, να έχουν ήδη ξεκινήσει τα νέα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα και να μπορέσουμε να αντλήσουμε πόρους και από εκεί. Συνεπώς, ο στόχος για νέο κτήριο παραμένει στο τραπέζι, αλλά προχωρά με αργά βήματα.
Από τις πρώτες μου μέρες στο υφυπουργείο είχα επισκεφθεί τη Βιβλιοθήκη και από τον Γενάρη του 2025 ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για κτήριο, βρήκαμε και εδώ και 12 μήνες περιμένουμε τις εγκρίσεις από τις δημόσιες υπηρεσίες για να ενημερώσουν εάν το κτήριο είναι κατάλληλο και ό,τι μπορούμε να το νοικιάσουμε για να μπορέσουμε να το συντηρήσουμε κ.λπ. Εν αναμονή αυτών των εγκρίσεων, ήρθε και το κερασάκι με την έξωση της Βιβλιοθήκης από το κτήριο Τσαούση στη Φανερωμένη. Έτσι, βρεθήκαμε αιφνιδίως να αναζητούμε λύσεις ανάγκης. Μία από τις προτάσεις που συζητούνται είναι η μεταφορά της συλλογής της Φανερωμένης σε άλλη κρατική βιβλιοθήκη. Παράλληλα, ο νέος γενικός διευθυντής, Γιώργος Παπαγεωργίου, διερευνά και ο ίδιος εναλλακτικές λύσεις, είτε για προσωρινή στέγαση είτε για ενοικίαση νέου χώρου. Το βασικό πρόβλημα παραμένουν οι χρονοβόρες διαδικασίες, καθώς ακόμη και για μια απλή μίσθωση απαιτούνται εγκρίσεις από πολλές υπηρεσίες, όπως η Πυροσβεστική, το Κτηματολόγιο και το Ηλεκτρομηχανολογικό Τμήμα. Μέχρι να ολοκληρωθούν όλα αυτά, ο χρόνος πιέζει. Δεν το εγκαταλείπουμε, όμως. Για μένα, η κυπριακή Βιβλιοθήκη αποτελεί προτεραιότητα και σε καμία περίπτωση η βιβλιοθήκη ενός πανεπιστημίου δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Εθνική Βιβλιοθήκη. Πρόκειται για διαφορετικούς θεσμούς με διαφορετικό ρόλο. Η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη εξυπηρετεί πρωτίστως τους φοιτητές του ίδιου του ιδρύματος και, κατά τις περιόδους εξεταστικής, δεν εκδίδει καν νέες κάρτες σε εξωτερικούς χρήστες λόγω έλλειψης χώρου. Όμως, το έντονο ενδιαφέρον που παρατηρείται αποτελεί απόδειξη ότι μπορεί να δημιουργηθεί κουλτούρα χρήσης και για την Εθνική Βιβλιοθήκη.
Ένα άλλο έργο που εκκρεμούσε για χρόνια είναι το Πολιτιστικό Χωριό της Λέμπας. Πού βρισκόμαστε σήμερα; Προχωρούν εκεί οι διαδικασίες;
Το Πολιτιστικό Χωριό Λέμπας είναι ένα έργο που κατασκευάστηκε από το κράτος και εδώ και περίπου έναν χρόνο έχουν ολοκληρωθεί οι κτηριακές εγκαταστάσεις. Αυτή τη χρονιά προκηρύξαμε προσφορές ώστε να αναλάβει τον χώρο φορέας που θα τον αξιοποιεί ως πολιτιστικό χώρο, όπου παράλληλα το υφυπουργείο θα έχει πρόσβαση για την υλοποίηση δράσεων πολιτιστικής παιδείας, όπως επισκέψεις μαθητών ή θερινές δράσεις φιλοξενίας. Η διαδικασία των προσφορών ήταν σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση κλήθηκαν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον και να καταθέσουν το όραμά τους για τον χώρο. Στη δεύτερη φάση κλήθηκαν να αναπτύξουν ουσιαστικά την πρότασή τους. Υποβλήθηκαν δύο αιτήσεις, ενώ την περασμένη εβδομάδα έληξε η προθεσμία για την κατάθεση των προτάσεων και τώρα θα εξεταστούν. Ελπίζω με το νέο έτος να επικυρωθεί κάποια από αυτές και να αρχίσει να αξιοποιείται ο χώρος.
Η χρονιά σημαδεύτηκε και με απώλειες πολιτιστικών χώρων, όπως το οίκημα των χαρακτών και το «Φυτώριο». Έχει τεθεί κάτι στο τραπέζι με τον δήμο;
Εμείς προσπαθήσαμε ειδικά σε σχέση με τους χαράκτες. Στεγάζονταν σε ένα κτήριο που ανήκε στον Συνεργατισμό και στη συνέχεια περιήλθε στο κράτος. Κάποια από αυτά τα κτήρια παραχωρούνταν σε δήμους για χρήση. Με το συγκεκριμένο κτήριο, ο δήμος τελικά δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται και προσπαθούμε εμείς να δούμε κατά πόσον μπορούμε να το πάρουμε, ώστε να παραμείνουν εκεί οι χαράκτες ή ακόμη και να το αξιοποιήσουμε και για άλλους φορείς. Δεν έχει λυθεί το θέμα, ενώ, εμείς ως υφυπουργείο, δεν έχουμε καθόλου χώρους που θα μπορούσαμε να παραχωρήσουμε. Γενικότερα, το θέμα της στέγης αφορά πολλούς πολιτιστικούς φορείς, ακόμη και φορείς με θεσμική χορηγία από το κράτος, όπως η Στέγη Γραμμάτων. Βρισκόμαστε σε συζητήσεις με τον δήμο και προσπαθούμε να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε πρακτικά. Έχουμε αποστείλει επιστολές στήριξης, τόσο για τους χαράκτες όσο και για το «Φυτώριο», ωστόσο η τελική απόφαση ανήκει στον δήμο.
Μια ανοιχτή πληγή για τους εικαστικούς είναι η ΣΠΕΛ και η απουσία Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Έγιναν σχεδιασμοί, διορίστηκε συμβουλευτική επιτροπή και πρόσφατα τέθηκε η ιδέα για την Κρατική Έκθεση. Ποιο είναι το επόμενο βήμα;
Το θέμα αυτό προχωρά καλά. Ένα από τα πράγματα που έθεσε η συμβουλευτική επιτροπή είναι η ανάγκη δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου Μουσείου Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης. Ούτε η ΣΠΕΛ, ούτε η Majestic είναι πραγματικά κατάλληλοι χώροι. Έτσι ξεκινήσαμε επαφές, με τη στήριξη του δημάρχου Λευκωσίας, για να αξιοποιήσουμε το ελληνικό περίπτερο της Κρατικής Έκθεσης. Είναι το κτήριο που βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση από όλα, ενώ οι συζητήσεις φαίνεται να προχωρούν θετικά και από πλευράς του Υπουργείου Οικονομικών, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα από τα κτήρια του μουσείου.
Η ιδέα είναι να δημιουργήσουμε τρία παραρτήματα κάτω από την ομπρέλα του ίδιου μουσείου: Στην Κρατική Έκθεση θα στεγαστεί η σύγχρονη τέχνη, η ΣΠΕΛ να φιλοξενεί έργα μοντέρνας τέχνης και η Majestic, που χρειάζεται κάποια κτηριακή συντήρηση, να γίνει ένας χώρος είτε για περιοδικές εκθέσεις είτε για εκπαιδευτικά προγράμματα.
Η ΣΠΕΛ να πούμε, επίσης, ότι στους 6 μήνες της προεδρίας θα φιλοξενήσει μια μεγάλη εικαστική έκθεση με έργα από την κρατική συλλογή την οποία θα εγκαινιάσουμε στις 29 Ιανουαρίου.
Περί σχεδιασμών κυπριακής προεδρίας ΕΕ
Ακούγονται διάφορα για τον σχεδιασμό της προεδρίας. Ένα θέμα αφορούσε τη διακόσμηση του αεροδρομίου Λάρνακας, η οποία τελικά δεν προχώρησε. Τι συνέβη;
Είχε γίνει μια σχετική συζήτηση, ωστόσο στην πορεία διαφάνηκε ότι δεν υπήρχαν μεγάλα περιθώρια παρέμβασης, καθώς στους χώρους του αεροδρομίου υπάρχουν ήδη αρκετά έργα. Τελικά, το ανέλαβε το ίδιο το Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού και τοποθέτησε μερικά επιπλέον έργα τέχνης αλλά μιλάμε για δύο-τρία έργα. Κρίναμε, επίσης, ότι δεν επρόκειτο για ένα σημείο στο οποίο έπρεπε να επενδυθούν σημαντικοί πόροι, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν περαστικό χώρο και η διαδρομή των ταξιδιωτών είναι σύντομη. Ήταν προτιμότερο να αξιοποιηθούν οι πόροι αλλού παρά κάπου που κυρίως υπήρχε ζήτημα χώρου.
Έχει συζητηθεί και η έκθεση αρχαιολογίας στο Λούβρο για την κυπριακή προεδρία, την οποία ανέλαβε η Ερευνητική Μονάδα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, στην οποία συμμετέχει και ο σύζυγός σας. Πώς έγινε η επιλογή του φορέα και ποια είναι η θέση σας;
Όταν το Τμήμα Αρχαιοτήτων δήλωσε ότι δεν μπορεί να αναλάβει άλλη έκθεση πέρα από αυτήν που ήδη ετοίμαζε το ίδιο, έπρεπε να στραφούμε στον άλλον επίσημο φορέα που ασχολείται επιστημονικά με την κυπριακή αρχαιολογία. Αυτός είναι το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Πρόκειται για ένα κρατικό ακαδημαϊκό ίδρυμα, μια αναθέτουσα Αρχή, οπότε μπορούσε να γίνει απευθείας ανάθεση από το κράτος. Κάπως έτσι η Ερευνητική Μονάδα Αρχαιολογίας ανέλαβε την έκθεση στο Λούβρο. Και επαναλαμβάνω, επιλέξαμε το Πανεπιστήμιο Κύπρου ακριβώς επειδή είναι ο πιο ουσιαστικός φορέας μετά το Τμήμα Αρχαιοτήτων για τέτοια θέματα.