Κάθε άλλο παρά ελκυστική η «ανάπτυξη» της Λεμεσού

Από μια μικρή αλλά ανθρώπινη πόλη, η Λεμεσός εξελίχθηκε τα τελευταία 10-15 χρόνια σε μια απρόσωπη μεγαλούπολη όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι το κέρδος και η απόλυτη αδιαφορία για την οικοδομική και περιβαλλοντική ασχήμια που όχι μόνο αλλάζουν ριζικά την όψη της πόλης, αλλά επηρεάζουν συνεχώς αρνητικά και την καθημερινότητα των κατοίκων της.
Μια εξέλιξη που δεν έχει να κάνει βέβαια με την αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού (άλλωστε ανέκαθεν η Λεμεσός ήταν μια πόλη που την κατοικούσαν άνθρωποι από διαφορετικές θρησκευτικές και άλλες καταγωγές), αλλά που αφορά τη μορφή των αναπτύξεων που προωθούνται κυρίως από ξένους μεγαλοεπενδυτές, αλλά και Κύπριους επιχειρηματίες που βασικός στόχος τους είναι τα οικονομικά κέρδη και άλλα οφέλη. Και βέβαια το πετυχαίνουν αυτό βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος δράσης στη συνδρομή κρατικών και άλλων κρατούντων.
Έτσι, είδαμε τα τελευταία χρόνια τη Λεμεσό και ιδιαίτερα το παραλιακό μέτωπο, που αποτελούσε διαχρονικά το μεγάλο ατού της, να σπέρνεται από πύργους και άλλα ψηλά κτίρια. Μια διαδικασία που ξεκίνησε από τα ανατολικά, συνεχίστηκε και συνεχίζει στη δυτική πλευρά της πόλης και εσχάτως άρχισε να επεκτείνεται με γοργούς ρυθμούς και σε κεντρικά σημεία της πόλης. Σε χώρους όπου μέχρι πρότινος υπήρχαν μικρά κτίρια που είχαν ταυτότητα και αποτελούσαν σημεία αναφοράς.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στο ιστορικό ξενοδοχείο «Κούριο» που πριν ακόμα κατακαθίσει ο κουρνιαχτός από την κατεδάφισή του, έγιναν γνωστά τα σχέδια και η τροχιοδρόμηση της αδειοδότησης για να αντικατασταθεί από ένα 13ώροφο επιχερηματικό-εμπορικό κτίριο. Ανάλογα έργα που για κάποιους συνιστούν «ανάπτυξη και πρόοδο» προγραμματίζονται και άλλα πολλά σε ακόμα πιο κεντρικά σημεία της πόλης. Αρκεί να κάνει κάποιος μια βόλτα στην ευρύτερη περιοχή βόρεια του ιστορικού κέντρου της πόλης (από την οδό Γλάδστωνος μέχρι και τη λεωφόρο Μακαρίου) και θα αντιληφθεί αυτό που συμβαίνει. Παντού κατεδαφίσεις παλιών κτισμάτων και αναρτήσεις διαφημίσεων από μεγάλες εταιρείες για πωλήσεις και ενοικιάσεις γραφειακών και άλλων χώρων σε υπό ανέγερση πολυώροφα κτίρια.
Μια τακτική και μια πρακτική που την γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους οργανωμένοι φορείς και ομάδες πολιτών καθώς δεν λήφθηκαν υπόψιν από κανέναν εμπλεκόμενο οι διαφωνίες και σε αρκετές περιπτώσεις οι έντονες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες τους σε τέτοιου είδους επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και δράσεις που έχουν βέβαια τις ευλογίες του κεντρικού κράτους και σε αρκετές περιπτώσεις, δυστυχώς, και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Το πώς θα εξελιχθεί και πού θα καταλήξει αυτή η κατάσταση, είναι άγνωστο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τη σημερινή εικόνα και την προδιαγραφόμενη εξέλιξή της η Λεμεσός γίνεται κάθε άλλο παρά ελκυστική, τουλάχιστον για τους ανθρώπους που μέσα από την επαγγελματική, κοινωνική και πολιτιστική δράση και τον καθημερινό αγώνα τους, επιδίωκαν την πραγματική και ουσιαστική πρόοδο της πόλης τους.
Χρήστος Χαραλάμπους